Spoelen maar

Een paar weken geleden zei Zoon, Het water loopt wat slecht weg in de douche. Liefhebbende moeder dat ik ben zei ik meteen, Dan mag jij nu het putje schoonmaken. Daar zal het door komen.. Zoon deed braaf wat van hem gevraagd werd, en het water liep weer beter weg. Beter, niet perfect. Afgelopen dinsdag was het weer naadje pet qua weglopen. En dat niet alleen. Volgens Zoon pruttelde de wasmachine toe hij stond te douchen. Dah klonk nieh fijn nieh.

Zoon ging werken (nachtdienst) en ik zette de wasmachine aan. Een kort programma, zonder inhoud. Om de leidingen schoon te spoelen. De rotzooi kwam mij via het doucheputje tegemoet. Lekker dan. Na twee wasjes gaf ik het op. Iets met bedtijd. Woensdagmiddag nam Collega de telefoondienst over en kon ik eerder naar huis om het leidingenstelsel aan wat huis-,tuin- en keukenmiddeltjes te onderwerpen. Kokend water, soda, schoonmaakazijn. En wederom een lege machine een aantal maal laten draaien. Tussen de lege machines was door ging Zoon met de trekveer aan de slag.

Donderdagavond begon ik de machines halfvol te laden. De was lost zich namelijk niet vanzelf op. De rommel in de leidingen ook niet. Al kwam er via de douche nauwelijks nog rommel naar boven. Ik overwoog al zachtjes te gaan juichen, maar toen hoorde ik die enge pruttel bij de wasbak vandaan komen. Dat kon maar één ding betekenen: het vuil was zich aan het verplaatsen. Verder mijn huis in.

Dat was het moment waarop ik dacht, de hoogste tijd om een specialist in te schakelen. Terwijl ik vrijdagochtend naar mijn werk fietste was ik in gedachten de was al onder mijn vriendinnen aan het verdelen. Om kwart over acht belde ik de loodgieter. Bent u thuis? Dan kunnen we er over drie kwartier zijn. Nee ik was niet thuis en kon eigenlijk ook niet meteen naar huis toe. Ik maakt een afspraak voor twee uur om Zoon zoveel mogelijk rust te gunnen. Om twaalf uur ging ik naar huis en ruimde de badkamer leeg.

Om één uur werd ik gebeld. De loodgieter. Of hij eerder kon komen. Ik zei ja en vroeg of hij wel even wilde appen als hij voor de deur stond vanwege een slapende Zoon. Een kwartier later lag er een jongeman in de douche. Op zoek naar de oorzaak en de grote van het probleem. Het was groter dan gehoopt, kleiner dan een probleem. De sstofzuiger werd gehaald en piepend, knarsend en loeiend werden de leidingen schoongemaakt. Na de derde nieuwe aanzet zag ik in gedachten de vloer al opengebroken worden. En ineens was daar het verlossende woord Zet de kranen even aan, ik denk dat ik alles heb. Hij had alles. Vooral haar. Een soort enorme dreadlock. Lekker dan.

Na het teken van de werkbon zei hij, Als ik één tip mag geven. Laat maandelijks wat soda in de wasbak en de spoelbak intrekken, laat elke maand de wasmachine een keertje leeg op 95 graden draaien en douche zo af en toe wat langer zodat er meer schoon water door de leidingen gaat. Dan kan je de meeste ellende voor blijven. Mocht het doucheputje moeilijk doen, even de slang tegen het putje bevestigen en met een flinke straal alles schoonspuiten… en lukt dat niet, gewoon de baas even bellen.

Dat laatste is voor de meeste van jullie geen haalbare kaart, want niet woonachtig in de regio. Maar ik zou zeggen, doe je voordeel met de rest van de tips. Baat het niet, dan schaadt het niet. En dan ga ik nu de laatste witte was van deze week ophangen. Zo heerlijk dat ik niet bang hoef te zijn dat er een moddermonster uit de leidingen kruipt.