Nieuws van het glutenfront: Testfase 1

Een paar weken geleden ontving ik de uitnodiging voor de verjaardag van Schoonzus. Een kroonjaar, en ik zei spontaan ja om aansluitend toch even te denken gluten. Een paar weken later kreeg ik de vraag of ik friet mocht hebben, gevolgd door de opmerking, de frietkar heeft glutenvrije kroketten en frikandellen. Ik ben goed van vertrouwen dus mijn antwoord was, ja ik mag friet hebben mits het in schoon vet is gebakken maar als ze bekend zijn met glutenvrije kroketten en frikandellen, dan komt het wel goed.

Ondanks mijn grootspraak maakte ik mij toch wat zorgen; ik denk dat ik daarom vorige week zaterdag, nadat het tijdens het eten ondanks alle voorzichtigheid toch een beetje fout was gegaan, op zoek ging naar de beruchte pillen. Donderdag lagen ze in de brievenbus, zaterdag kregen zij hun vuurdoop. Ik ging uit van een blinde test. Niet weten of ik een gluut binnen had gekregen en dus, bij uitblijven van klachten, ook niet weten of het door de pillen kwam, of doordat alles goed was gegaan.

Voor ik mij in het feestgedruis stortte nam ik de eerste pil. Schoonzus was bezig met de vlaai, schonk koffie en vroeg mij om mijn gebakje uit de verpakking te halen. De blinde test werd een slechtziende test, maar zonder gerommel in de trommel.

Een paar uur later stond de frietkar voor de deur. Relatief snel konden we naar buiten voor friet en snacks. De kar was niet zo groot, en er stonden al een hele rits gebakken snacks op de toonbank. Kroketten, frikandellen, kaassouffles. Ik bestelde een glutenvrije kroket en kon nog net een vriendelijke feestganger ontwijken die mij een reeds gebakken kroket toeschoof. De jongeman dook de vriezer in en kwam weer naar buiten met de melding dat hij de glutenvrije kroketten was vergeten, maar hij had wel een glutenvrije frikandel.

Met de handen waarmee hij net kroketten en kaassouffles het vet in had laten zakken hield hij een in vershoudfolie verpakte frikandel omhoog. Lekker, zei ik, en terwijl de frikandel het vet in gleed wandelde ik naar binnen en pakte een tweede pil. Mijn test was niet langer slechtziend maar voorzien van contactlenzen op sterkte met aanvullend een leesbril en een loep. Ik kreeg zowel een frietje als een frikandel speciaal. Met andere mayonaise dan de rest, want de gewone mayo was niet glutenvrij.

Een paar uur later keerde Zoon en ik huiswaarts. En? vroeg Zoon. Ik heb een beetje gerommel in de trommel, zei ik, maar volgens mij werken die pillen. Zoon bleek ook wat gerommel in de trommel te hebben dus of dat beetje gerommel van de gluten kwam, of ergens anders door? Wie het weet mag het zeggen.

Wat ik wel weet is dat ik vannacht prima heb geslapen en zonder hoofdpijn, brainfog, opgeblazen darmen vanwege de gasvorming en het gevoel of ik overreden ben door een tram, wakker ben geworden. Terwijl ik via bepaalde lichaamsfuncties er wel op geattendeerd wordt dat ik gluten binnen heb gekregen.

Ik denk dat ik testfase 1 als geslaagd kan beschouwen.

Disclaimer:
Ik heb (vermoedelijk) geen Coeliakie. De pillen in kwestie zijn geen medicijn maar bevatten enzymen die het verteren van gluten makkelijk maken. De pillen zijn niet geschikt als vervanging van een glutenvrij dieet.

9 Comments

  1. Dat is mooi! Wat gek trouwens dat zo’n frietkar wél glutenvrije producten heeft maar er dan zo mee om gaat. Of nou ja, dat waarschijnlijk heel vaak voor. Ik heb altijd begrepen dat het maar naast elkaar hoeft te liggen of het gaat al fout. Zal de drukte geweest zijn.

    Like

    1. Wat de jongeman in de frietkar betreft: Klok zonder klepel.
      Heb wel vaker gezien dat de kok het snapt, maar dat het dan in de bediening fout gaat.

      Verder het ik van schrijfselsvanmij een onderzoeksverslag vanuit de coeliakie vereniging gekregen waaruit blijkt dat bij frituren de kans op kruisbesmetting klein is. Wat ik dan wel weer bijzonder vind (ben zelf ook maar lid geworden) is dat de site van de vereniging de waarschuwingen nog hoogtij vieren..

      Ik ben gewoon blij met de pillen. PUNT.

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.