Nog een keer over geld

16 reacties

Laatst schreef ik over mij budget, de app die ik daar voor gebruik en de wishlist. En de wishfarm is vast ook wel ter spraken gekomen, net als mijn wens voor een paar Dr Martens schoenen. Zwart met rode bloemen. Kei- en kei-gaaf. In mijn ogen een plekje in de wishfarm waardig. En zo begon ik in oktober met sparen voor deze schoenen.

Wat ik toen al wist, en nu nog steeds weet, is dat ik helemaal niet voor die schoenen hoef te sparen. Ik heb het geld. Misschien niet aan de juiste categorie toegewezen maar ondanks het bedrag van bijna € 200 kan ik die schoenen gewoon kopen. Ooit, in de tijd dat ik nog aan impuls aankopen deed had ik ze waarschijnlijk ook gewoon gekocht. De wishfarm is niet alleen een leuke methode om voor iets te sparen, het werk ook anti impuls.

Het werd 11 november en ik kocht, gewoon omdat het kan, een prachtige rugzak. Niet zo duur als de schoenen, maar dat ding (waar ik elke keer als-ie op mijn rug hangt blijer van wordt) kostte best een paar centen. De categorie just for fun werd in één keer leeg getrokken. De rest van de maand kan ik alleen nog nodige aankopen doen.

Zoals een trui. Ik volg al een hele tijd Dinosaur comics op Instagram (ook te vinden op Facebook btw). De meeste strips (maximaal 4 plaatjes) gaan over een depressieve dinosaurus. Ik ben niet depressief, maar ik herken heel veel van de situaties. Sommige strips zijn maatschappij kritisch. Ik ben dus fan. En als fan weet ik ondertussen dat veel van de kunstenaars achter deze accounts hun geld verdienen met het verkopen van merch. De Dinosaur heeft een heuse winkel en van de week kocht ik een hoodie en een muts. Gewoon uit het potje kleding. Zonder te aarzelen. Nou ja, mijn enige aarzeling was dat het uit Amerika moest komen, maar soms moet je principes aan de kant zetten.

Dat zette mij aan het denken over de vraag: Hoe graag wil ik die Dr Martens schoenen eigenlijk hebben? Ik denk er nog een maandje over na, maar ik heb het donkerbruine vermoeden dat ze er niet gaan komen. Omdat ik even niet weet waar ik die schoenen bij aan moet doen (is mijn huidige excuus).

Oh, er blijkt ook een verzendpunt in Letland te zitten. Ik type dit dus in een hoodie met een dinosaurus erop.

Een van de meest aangrijpende comics van de laatste maanden

16 Comments

  2. IK wikl nog steeds die rode DocMartens… (Waarschijnlijk wil ik die omdat ik ze toch niet meer kan kopen voro die aanvaardbare uitverkoopprijs… Je dino’s zijn “sad and cute” wéér iets om eindeloos avonden te scrollen en te pinnen, en zo….

    Geliked door 1 persoon

  3. Oh! Die comic is wel heel treurig, zeg!
    Als ik moest kiezen tussen Dr. Martens en kleding met die dinosaurus er op, dan zou ik ook voor de kleding gaan. Die dino is net zo leuk als mijn pinguïn was.

    Like

    1. Ik vind de strips heel bijzonder en bij tijd en wijle zo herkenbaar. Zeker die over onzekerheid. Elke keer weer een beetje een eye-opener en het besef, ‘onzeker zijn is niet nodig’.. om een week later gewoon weer in die valkuil te vallen.
      Had al het vermoeden dat jij er wel iets mee kon, vandaar ook de facebooklink geplaatst.

      Geliked door 1 persoon

  5. Dat is inderdaad een aangrijpende ‘comic’. Om daar nu kleding van te willen, die uit Amerika komt… nee. Juist niet, zou ik zeggen, want daardoor haal je die belofte ook weer verder onderuit. Ik ben weinig principieel (vergeleken met manlief, in ieder geval), maar DIT soort principes – juist als het om dit soort boodschappen gaat – zou ik niet zomaar aan de kant zetten. Dat het dan achteraf uit Letland blijkt te komen is een soort meevaller, maar dat levert je geen karmapluspunten op hoor… 😉

    Like

Reacties zijn gesloten.