Toevallig had ik het van de week met een collega over voortleven na de dood. Hoe je er pas echt niet meer bent wanneer niemand je naam nog weet; er geen herinneringen meer aan of over je bestaan. Vandaag, aansluitend aan mijn werkdag, ging ik even aan de wandel. Bij thuiskomst blijkt Zoon ook al thuis te zijn. Op hete kolen lijkt wel. Dan zie ik de foto op zijn telefoon. Een oudje. Van mijn moeder. Op de motor van mijn vader.

Kijk eens, zegt hij. Hij vergroot de foto, typt iets op zijn computer en op het scherm verschijnt de naam van mijn vader. Met de aankoopdatum van de motor. Het adres van mijn grootouders. Ik heb een collega die is helemaal wild van oude motoren zag ik vandaag. En toen moest ik aan die foto van Oma denken. Na even zoeken op jouw Facebook liet ik hem de foto zien. Via de foto werd het model gevonden. Via het kenteken de aankoopdatum. Hij zei meteen, als die motor nog ergens te vinden is, dan gaan we hem restaureren. Maar het kenteken is niet meer in omloop dus dat wordt lastig.
Zoon laat nog veel meer zien; allerlei dingen die hij samen met de collega ontdekt heeft. Ik luister en denk aan de woorden van mijn collega. Mijn ouders zijn nog niet vergeten. Sterker nog, bijna vier en dik acht jaar na hun dood is er een nieuwe herinnering ontstaan. Het is een troostend idee.
Ach, wat mooi. Toen mijn vader overleed, hebben wij een tekst van Bram Vermeulen op zijn bidprentje gezet. “Ik ben niet echt dood, moet je weten. Dood ben ik pas als jij mij bent vergeten”
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mooi en heel bijzonder
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooie foto!! En een nog mooier idee van je zoon en collega. Wie weet gaat het ze lukken.
LikeGeliked door 1 persoon
Wie weet. Voor nu lijkt het erop dat de motor niet meer bestaat. Het ding is dik 70 jaar oud.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mooi!
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn dochter heeft haar opa van mijn kant niet gekend omdat hij voor haar geboorte al overleden was en haar oma van mijn kant ook niet echt, aangezien die toen mijn dochter geboren werd al behoorlijk dement was. Zij veranderde een kleine 2 jaar geleden van een baan in de horeca naar een baan op een boerderij als melkster en toen zei ik , het kringetje is weer rond want mijn vader was boer. We zijn toen op zoek gegaan naar foto’s van mijn ouders en vonden een aantal zwart/wit foto’s van de oude boerderij van mijn vader en van mijn moeder en vader met de koeien. Die hangen nu mooi ingelijst in haar flatje. De boer waar zij nu werkt vond het heel bijzonder en zei gelijk dat verklaart waarom mijn dochter haar werk zo makkelijk oppikt en er overduidelijk veel uithaalt.
LikeGeliked door 1 persoon
Da’s mooi, gaaf en bijzonder. En ik kan me voorstellen dat hij nog altijd trots is op zo’n stoere oma!
LikeGeliked door 1 persoon
Nou, wat mooi! Ik moet er even iets van weg slikken. Prachtige foto. Herinnert mij dan weer aan precies zo’n foto die ik van mijn moeder heb… Dit zijn dan toch wel de bonusjes van internet en Facebook hoor. Mooi ❤️
LikeGeliked door 1 persoon
Dat…
En dat Zoon het ooit bijzonder genoeg vond om die foto te onthouden en er bij te zoeken.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, echt, zó lief (het is echt nog wel een scheet hoor)
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is toch wel heel bijzonder. ❤️
LikeGeliked door 1 persoon