Beetje wiebelig

16 reacties

In 2017 besloot ik na een jaar of tien te stoppen als bloeddonor. Ondanks een goede bloeddruk en HB-waarde kostte het mijn lijf steeds meer moeite om die halve liter bloed die ik aan het goede doel schonk, weer aan te vullen. Halverwege 2020 stond de bloedbank het water aan de lippen en verscheen de ene na de andere oproep in de diverse media om je aan te melden als donor. Ik ging overstag en meldde mij weer aan.

Vrijdag lag er weer een oproepkaart in de bus met de melding dat ik vanaf 13 december twee weken de tijd had om bloed te doneren. Om er maar meteen vanaf te zijn regelde ik een tijdelijke achterwacht voor vandaag, en zo had ik vandaag tot 10 uur de tijd om bloed te geven.

Tegenwoordig is alleen de oproepkaart niet voldoende. Je moet ook een digitale vragenlijst invullen. De vragen zijn gericht op corona-achtige klachten. Wanneer je die hebt mag je, terecht, geen bloed geven. Aansluitend deed ik ook even een zelftest. De laatste week ben ik met heel wat mensen in aanraking geweest, en dankzij twee vaccinaties zou ik zomaar Corona kunnen hebben, zonder dat ik daar last van heb.

Terwijl ik zat te wachten op de uitslag (negatief) trilde de werktelefoon met enige regelmaat. Dat betekent meestal dat er stront aan de knikker is. Aangezien ik van het weekend al op meerdere plaatsen berichten over het lek in Java voorbij had zien komen, en Java voor heel veel websites en applicaties wordt gebruikt, niet onverwacht. Even zat ik in tweestrijd. Stel dat er snel iets gecommuniceerd moest worden terwijl ik met een naald in mijn arm stil zat te zitten, wat dan?

Ik besloot het los te laten. Ik had aan alle voorwaarden voldaan om bloed te mogen doneren, had zelfs ontbeten (yuk), was van de pijnstillers afgebleven, had een negatieve zelftest en een capabele achterwacht. Een beter moment om ook weer eens aan mijzelf te bewijzen dat iedereen vervangbaar is, is er niet.

Om 3 minuten voor tien was ik, wel nog een beetje wiebelig, weer thuis. Om twee minuten voor tien kwam een mailtje binnen met het verzoek voor communicatie naar het huis te zorgen. Om twee minuten over tien stond het eerste bericht over een reboot van een (applicatie)server op de website. En dat terwijl de collega die het bericht ingestuurd had zich niet aan de regels had gehouden en het bellen achterwegen had gelaten. Indirect jammer dat het zo soepel is verlopen.

***DIENSTMEDEDELING***

Mocht je vanuit software- en hardware leveranciers de melding krijgen dat er een update klaar staat, ga dan naar hun officiële website (of wanneer het je telefoon / tablet betreft de instellingen, Google of Apple store) en haal de update zo snel mogelijk binnen.
NB. Klik alleen op links in een email als je er zeker van bent dat het geen phishing mail betreft. Bij twijfel, check de officiële website om te zien of daar meer informatie staat.
NB2. Krijg je geen verzoeken om te updaten binnen, dan is de betreffende soft- of hardware niet geraakt, of de leverancier heeft het op de achtergrond op weten te lossen.

Mocht je aan het werk zijn, ben dan een beetje lief voor de ICT-ers die je tegenkomt. Het lek in Java (log4j) is een issue met wereldwijde impact omdat de betreffende broncode door veel programma’s / websites / netwerken wordt gebruikt. De afgelopen paar dagen worden er niet alleen peentjes, maar hele moestuinen gezweet omdat niet alleen the good guys op de hoogte zijn van het lek, maar ook de hackers.

16 Comments

  1. Tssss. De bloedbank het water aan de lippen? Niet met B-positief, hoor. In vier jaar tijd twee keer een oproep gehad. En mijn dochter maar met cadeautjes thuis komen. 🙂 Maar ik hoop vooral dat je niet al te veel last van je donatie had.

    En nee, sorry. Ik ben niet altijd lief voor onze IT-ers. Echt, sommigen zijn te dom om te poepen. Dan nemen ze je scherm over en dan zit ik gillend te wijzen “Nee! Dáár klikken! Dáár!” Dat horen ze niet natuurlijk maar het lucht wel op 🙂

    Like

  2. Ik doneerde eerst bloed, maar dat was in de tijd vóór mijn menopauze — en toen zat ik altijd op het randje van wel/niet (qua ijzergehalte). Daarna heb ik lang plasma gegeven, dat kon veel vaker (desnoods elke maand). Maar toen werd ik zeventig… exit.

    “Wilt u weer een nieuwe afspraak maken?”
    “Ik wel, maar jullie vermoedelijk niet.”
    Grote ogen en het duurde even voor dat kwartje viel!

    Geliked door 1 persoon

  3. Rianne, ik ben jou en andere bloeddonoren hartstikke dankbaar. Ik heb al een paar keer transfusies gehad, omdat er in mijn binnenste een en ander niet goed gaat. Door de transfusies kan ik een redelijk normaal leven leiden. Bedankt!

    Geliked door 1 persoon

  6. Verschrikkelijk die cybertoestanden toch steeds. Ben bezig met de organisatie van een symposium over cybercrime, dus ben er nu extra alert op.

    Geliked door 1 persoon

  7. Goed dat je weer gedoneerd hebt! Ik moet ook nodig weer heen om plasma te geven, maar kom er gewoon even niet aan toe. En de laatste keer met een bloeddruk van 90/60 toch doneren was ook niet zo’n succes.

    Like

    1. Mijn bloedvaten zijn vrij dun en dan is plasma geven ook redelijk belastend.
      Het wiebelige heb ik graag over voor het goede doel. Meestal plan ik het op een vrije dag in en doe zo min mogelijk. Dan kom ik de dag prima door.

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.