Nog een keer over gluten

Een maandje of wat geleden schreef ik over pillen die het voor je lichaam makkelijker maken om gluten te verteren. Geen wondermiddel, maar een hulpmiddel, en niet bedoeld voor dagelijks gebruik. Een medeblogster stuurde mij een artikel van het Coeliakie platform met informatie over dit soort pillen. Later kreeg ik nog een artikel doorgestuurd met informatie over kruisbesmetting bij frituren en ik dacht, het is de hoogste tijd dat ik zelf lid word. Dat was eind oktober, begin november. Bij de aanmelding las ik iets over een Welkomspakket maar daar bestede ik niet zo gek veel aandacht aan. Ik weet mijn weg aardig te vinden in het glutenvrije schap.

Een week geleden gebeurde er twee dingen. Ten eerste kreeg ik een telefoontje van iemand van de Coeliakie vereniging om mij welkom te heten als lid, en om te vragen hoe het met mij ging, want deze diagnose komt vaak als een schok. Het moge duidelijk zijn, de meeste mensen worden niet pas na een jaar of vijf, zes lid. Het werd een fijn en warm gesprek want of je nu Coeliakie hebt of zonder diagnose niet tegen gluten kunt, het effect van gluten op je lichaam, en de speurtocht om lekker glutenvrij te eten, is hetzelfde. Ik voelde mij begrepen.

Ten tweede kreeg ik bericht dat het welkomspakket binnenkort verstuurd werd.

Bij thuiskomst afgelopen dinsdag stond een enorme doos op mij te wachten. Het welkomspakket. Een soort glutenvrij kerstpakket. Vol bekende maar ook onbekende heerlijkheden. Ik weet ondertussen weer waarom ik geen Schär-brood meer koop (vind ik niet zo lekker terwijl de diverse (afbak)broodjes van dat merk heerlijk zijn), waarom ik de Madeleines links laat liggen (te lekker om niet meteen op te eten) en waarom ik zelden een glutenvrije Bueno eet. Ondanks dat het glutenvrij is, schrik ik van een koekje in mijn chocolade. Terwijl ik dat vroeger superlekker vond. Iets met conditionering 😉

Verder is er geen enkele reden meer om niet zelf te gaan bakken (glutenvrij meel genoeg in huis), ben ik blij verrast dat er glutenvrije ketjapsaus bestaat (sojasaus wist ik al) en moet ik op zoek naar een winkel waar ik Lieke is vrij kan kopen want die stroopwafels… Lieve mensen, die zijn om je vingers bij af te likken zo lekker… Die vragen niet om meer, nee, ze eisen om meer.

Het pakket was niet de reden dat ik lid ben geworden van de Coeliakie Vereniging, maar samen met het telefoontje voelt het wel als een warm welkom. Dank daarvoor