Het is nog donker wanneer ik mijn laptop aanzwengel. Buiten hoor ik het krassende geluid van krabbers die pogen autoruiten schoon te maken. Niet voor de eerste keer bedenk ik mij wat een genot het thuiswerken is. Hoe vroeg of hoe laat ik ook begin, ik hoef geen autoruiten ijs- of sneeuwvrij te maken en nog beter, ik hoef de kou niet in.
Ik hoef het niet, maar toen ik het zachte licht van de zon in de verte zag gloren, lokte de gedachten aan de berijpte natuur mij naar buiten. De kou in. Ik vroeg mijn muts terug en kreeg een gedecideerd nee te horen. Pak die zwarte maar, zei Toet. Ik pak die zwarte, mits jij mee gaat wandelen. Blijf je binnen, dan is de muts voor mij, stelde ik een ultimatum.
Zet die zwarte muts maar op, riep Toet en wandelde voor mij uit naar buiten. Zijn jullie bekend met het principe van brainfreeze? Zoiets maar dan toch anders overkwam Toet toen hij zijn eerste stap buiten de deur maakte. Eerst verstijfde zijn lijfje. Daarna liepen er meerdere rillingen door zijn lijfje heen. Toet probeerde zich om te draaien om weer naar binnen te gaan, maar zijn pootje bleef aan het beton voor de deur plakken. Met twee pootjes greep hij zijn been beet en trok het los. Weer binnen gooide hij eerste de deur dicht, en trok toen de muts van zijn hoofd af. Gatsiejakkie wat is het koud. Jij wint, ik blijf binnen. Hij trok een sprint naar de bank, krop op de schapenvacht en trok een deken over zich heen.
Eenmaal buiten moest ik de muis gelijk geven. Het was gatsiejakkie koud. Maar grote meid en zo. Ik wandelde een rondje door de uiterwaarden en maakte onderweg een paar foto’s. Ergens ging het fout en ineens zag ik mijn gezicht op het scherm verschijnen. Beetje bleek, enorme wallen, en dan die grijze muts. Ik kon niet anders dan Rozi gelijk geven. Al ga ik dat de Boysz natuurlijk niet vertellen want die muts is wel heerlijk warm.
Toet, Rozifantje en Moeltje, aka de Boysz, zijn drie magische knuffels die mijn leven mooier maar op zijn tijd ook zwaarder maken. Toet is van oorsprong een CliniClown muis, Rozifantje is een creatie van Appelig en daarmee one of a kind, en Moeltje is in 1997 in de rugzak van Zoon mee naar Nederland gekomen, en woont hier sindsdien min of meer illegaal.
Ik had graag op tijd buiten geweest maar moest werken. Maar idd je moet je wel inpakken dus verstop die muts!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat Toet had, dat heb ik ook altijd als het buiten koud is. Brainfreeze maar dan all over. Gatsiejakkie!
LikeGeliked door 1 persoon