2020 poging 3

Natuurlijk is het gewoon 2022. In het Nederlands werkt het grapje two thousand twenty t(w)(o)o ook niet. Bovendien is het ook meer 2020, poging 3. 2020 bleek het niet helemaal, 2021 bleek het helemaal niet, dus alle hoop is gevestigd op poging 3. Zodat we volgend jaar verder kunnen met 2023.

Een nieuw jaar betekent voor mij meestal het afstoffen, aanpassen of laten varen van overjarige doelen. En nieuwe doelen formuleren. Voor mij is een doel niet hetzelfde als een goed voornemen. Goede voornemens knellen wat mij betreft teveel. Maar jij, mijn beste lezer, mag dat anders zien.

Mijn doelen voor dit jaar zijn dus niet nieuw. Het betreft de hoog over termen balans en structuur, die weer voortkomen uit mijn wens om 2022 fysiek en mentaal gezonder te verlaten dan ik er aan ben begonnen. Niet dat het slecht gesteld is met mijn fysieke en mentale gezondheid, maar het kan altijd beter. Regelmatiger bewegen, tijd nemen om even stil te staan, gezond maar vooral gevarieerd eten, vaker creatief bezig zijn (creativiteit is mijn woord van het jaar), minder schermtijd, meer lezen.

Die laatste drie lijken, gezien het feit dat creatief bezig zij voor mij onder andere schrijven is en ik vooral op mijn e-reader lees, nogal tegenstrijdig. Het gaat mij dan ook meer om het doelloos scrollen te verminderen. Hoewel ik op Instagram juist door dat doelloos scrollen soms pareltjes tegenkom.

Structuur schijnt een goed middel te zijn om tot balans te komen. Structuur vermindert het aantal keuzemomenten, daarmee keuzestress waardoor er meer energie overblijft om te doen wat moet en wat we graag willen. Vandaag ben ik er eens voor gaan zitten om een voor mij zo optimale dagindeling te maken. Twee dagindelingen zelfs. Eentje voor werkdagen, en eentje voor, hoe kan het ook anders, vrije dagen.

Niet dat ik denk dat ik vanaf morgen (ik heb de schema’s vandaag pas gemaakt, dus vandaag telt niet mee) als een gestructureerd wezen door het leven ga. Ik ken mijzelf. Dat is een een irreëel idee, gedoemd om te mislukken. De optimale dagindeling is slechts een kapstok. Een richtlijn. Zodra ik denk waarom komt er nooit wat uit mijn handen heb ik met die kapstok een prachtig hulpmiddel in handen om mijzelf om de oren te slaan. Of niet. Want richtlijn en daarmee net zo dwingend als een dropveter. En net zo flexibel.

Of een richtlijn ook net zo plakkerig is als een dropveter… dat zal de tijd leren.