Toet: Het woeide hard

Hangend op de bank breekt mij het zweet uit. Denkend, lekker dan, word ik ook nog ziek, maak ik mijn vest los. Tijd voor een glas koud water. Wanneer ik langs de thermostaat wandel, zie ik dat het 20,5 graden in huis is, en dat de ketel stookt. Het zweet op mijn voorhoofd is verklaard. Ik heb vanmorgen in het donker de thermostaat omhoog gedraaid, vier klikjes van 17,5 naar 19,5, maar als Zoon dat ook al had gedaan. Ik draai de verwarming naar beneden, trek snel kleren aan, vul de thermosbeker met koffie, pak mijn rugzak en rijd naar een wandelgebied.

Eenmaal op de parkeerplaats bij het Jammerdaal aangekomen blijk ik een verstekeling te hebben. De grijze muis heeft naar eigen zeggen ook zin om te wandelen. En ik heb een nieuwe profielfoto nodig, kondigt hij aan. Waarvoor hij die foto nodig heeft weigert hij te zeggen. Na ongeveer tien meter was de arme muis al zeker vier keer uit zijn muts en van het pad gewaaid en het woeit hard mompelend zocht hij zijn toevlucht in de rugzak, waarna ik al het loopwerk voor twee man mocht doen. En op aanwijzing van Toet foto’s maken natuurlijk.

Disclaimer: hoewel sommige foto’s anders doen vermoeden, is het fluf en stuff van Toet nooit in gevaar geweest. Over mijn leven ga ik het even niet hebben.

15 Comments

  1. Foto’s 4 en 6 zijn echt het allerleukst. Jammer dat er geen fotograaf mee was om jouw capriolen vast te leggen. 😂

    Like

    1. Het was inderdaad niet slim om van de gebaande paden af te gaan 😉
      Maar ik ben schoon thuis gekomen; in tegenstelling tot Toet, die de modder achter zijn oren had zitten.

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.