Beetje jammer

Het heeft wat geschuif gekost voordat mijn werkplek de meest optimale positie innam. Ik begin met mijn rug naar de keuken maar aangezien ik geen doorzonwoning heb, kreeg ik daar niet veel natuurlijk licht. Deels door de afstand, deels doordat een stukje werkplek achter een kast verstopt zat.

Mijn werkplek verschoof naar pal voor het raam en dat bleek qua lichtinval net iets teveel van het goede. Bij elke teamsmeeting zag ik er een overbelicht uit en tussen elf en vier zat ik te knijpen om maar geen zon in mijn ogen te krijgen. Beetje jammer.

Mijn werkplek verschoof naar de hoek van de kamer. Tegen een blinde muur aan. Dat bleek ‘s-morgens en aan het eind van de middag te donker terwijl ik tussen elf en vier zwaar overbelicht was. Niet optimaal dus. Maar het allerergste was dat ik mijn werkplek gewoon altijd in het vizier had. Meer dan een beetje jammer.

Uiteindelijk belande mijn bureau tegen een andere blinde muur. Een bijna perfecte plek. Tegen de muur, dus ik hoef niet bang te zijn dat ik mijn laptop zo van het bureau op de grond schuif. De kast rechts van mij nam wel wat licht weg, maar zorgde ook dat het beeldscherm safe stond. Beide behoorlijk belangrijk met een kluns als ik.

Hoewel ik redelijk dicht bij het raam zit, kan ik tijdens de donkere dagen voor kerst, lees van begin oktober tot eind maart, het grootste deel van de dag niet zonder kunstlicht. Hoewel ik niet zit te knijpen, ben ik daardoor wel gruwelijk overbelicht. Jammer dus.

Vandaar dat ik vandaag mijn bureau een kwartslag heb gedraaid. Het staat nu zoals het ooit begon. Met mijn rug naar de keuken, de zijkant van de kast beschermt het beeldscherm tegen valpartijen en het is oppassen geblazen met de laptop (maar waarom zou deze nu ineens gaan vallen, als dat ding nooit tegen een muur tot stilstand is gekomen?) maar meer natuurlijk licht is een zegen.

Wel staat het een meter of twee dichter bij het raam dan de vorige keer, en staat de eettafel tussen bureau en keuken. Of ik blij word van de hoeveelheid natuurlijk licht, gaat de tijd mij leren. Voor nu vind ik het wel wat hebben. Vooral omdat ik voor de symmetrie de kast een klein stukje verder de kamer in heb geschoven waardoor tussen de kast en de balkondeur ruimte is om het wasrek neer te zetten, zonder dat de balkondeur wordt geblokkeerd.

Oh… en ik kan weer naar buiten kijken. Dat heeft ook wel wat.