Negenenvijftig jaar geleden stond mijn wiegje in Eindhoven. Ik ben daarmee Brabantse van geboorte. In 1989 verhuisde ik naar Sittard (Limburg) en heb die provincie nooit meer (met uitzondering van 10 maanden USA en 4 maanden Brabant) nooit meer verlaten. Ondanks al die jaren wonen in Limburg, het hier prima naar mijn zin hebben en een G zo zacht als gesmolten boter, identificeer ik mij niet als Limburgse. Ook niet als Brabantse trouwens; al gebruik ik mijn roots wel om het Limburgerschap te ontkrachten. Kom trouwens niet aan Limburg want dan vergeet ik dat ik niets met Limburg heb en word ik fel. Best complex allemaal.
Vandaag heb ik een medewerkster van een van onze dienstverleners aan de lijn wanneer mijn telefoon gaat. Zoon. Aangezien ik haar net even haar kind heb horen troosten en Zoon eigenlijk nooit belt, verontschuldig ik mij en beantwoord de telefoon. Het is een kort gesprek. Als ik ophang en weer met haar verder praat zegt zij Zit jij in Brabant. Ik ontken alles maar geef toe dat ik Brabantse ben en dat Zoon, hoewel geboren en getogen in Limburg, zes jaar in Brabant op school heeft gezeten. Ik herkende de tongval meteen, zei zij.
En weet je, het voelde goed dat iemand mijn roots (h)erkende. Ik zei toch, best complex allemaal.
Koffie Digitalix 
Er wordt eigenlijk nog maar zelden gevraagd of ik uit Brabant kom. Toch heb ik nog steeds wel een zachte -g, denk ik. Ik kan overigens de Brabantse dialecten onderling best goed uit elkaar kan houden. Bredaas is bijvoorbeeld toch echt weer anders dan Tilburgs. Dat vind ik altijd wel bijzonder.
LikeLike
Tilburgs is lelijk. Net als Helmonds. Eindhovens bestaat niet, dat zijn meerdere dialecten.
Ik herken ze vaag. Ik ben opgegroeid in een Philips wijk. De bewoners kwamen uit het hele land dus het was niet alles dialect wat de klok sloeg. Pas op mijn twaalfde kwam ik in aanraking met de dialecten van de dorpen uit de regio.
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenbaar 2 woorden en o je ent niet van hier galmt al.
LikeLike
Hier in de regio bestaat altijd enige twijfel… tot ik met Zoon praat. Schijnbaar.
LikeLike
Roots blijven toch belangrijk. Het wonderlijke is dat ik nu weer woon waar ik ooit ben begonnen. Ik woon als het ware weer bij mijn roots.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk niet dat ik ooit nog terug naar Eindhoven (of die regio) ga. Mijn leven ligt tegenwoordig in Noord-Limburg. Al zeg ik nooit nooit.
LikeLike
Ik vind het zo intrigerend, al die verschillende dialecten. Ik woon tegen N-Brabant aan (Putte, Roosendaal) en de taal net over de grens is al zo verschillend van hoe wij aan de Belgische kant praten. Dat komt toch echt niet door die grenspaal die daar ooit gestaan heeft.
LikeLike
Zoon heeft van huis uit geen dialect meegekregen maar heeft delen van diverse dialecten opgepikt van familie (Zuid Limburg) oppassbroertjes en zusjes en klasgenoten (diverse dorpen die nu één gemeente zijn). Overal zit verschil in. Toen hij in Venlo ging werken kreeg hij daar te horen dat zijn dialect ‘boers’ was.
De verschillen zijn inderdaad groot en soms lijkt het vooral identiteit te zijn.
LikeLike
Ik kan het ook niet wegsteken dat ik een Antwerpse ben, uiteraard enkel aan de tongval :-).
LikeGeliked door 1 persoon
Wat ik zo grappig vind is dat het dus pas opvalt wanneer ik met mijn kind praat. Die daar niet geboren is en er ooit slechts 4 maanden heeft gewoond.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik herviel heel fel bij mijn grootmoeder in het dialect, in het dagelijks leven is het een zeer gekuiste versie, maar de vreselijke Antwerpse A blijf je horen 🙂
LikeGeliked door 2 people
Ik ben trots op mijn Antwerpse tongval. Antwerps mag dan niet het mooiste dialect zijn, het is wel het mijne.
LikeGeliked door 2 people
Goh, ik ben trots op Antwerpse te zijn, maar het dialect vind ik snel ordinair en dat heb ik niet bij het Gentse dialect dat gevoel.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn G is te Limburgs voor Nederland en te Brabants voor Limburg. Of zoiets.
LikeLike
In Woezik wist Opa Arnoldusse 45 jaar geleden aan mijn tongval te vertellen dat ik uit Eindhoven kom. Preciezer mijn uitspraak van de letters ‘w’ en ‘v’ maakten hem dat duidelijk.
Ik vind dat nog steeds knap.
Nu na dertig jaar wonen in de Bijlmermeer zullen weinigen mijn Zuidelijke roots meer kunnen horen.
Wees trots op je wortels!
Nostalgische groet,
LikeGeliked door 1 persoon