Waar ik ook naar toe wandel, het eerste stukje speelt zich altijd tussen de huizen af. Ik kwam er daardoor pas bij de oversteekplaats achter hoe hard het waaide. Het voelde als een duwtje in de rug. Het leek mij daarom beter om niet vol in de wind over de dijk te wandelen en nam mijn toevlucht tot de uiterwaarden.
De paden in de uiterwaarden zijn, ondanks een iets hogere stand van de Maas, nog steeds goed begaanbaar, al zijn ze op sommige plaatsen wel wat modderig. Niks aan de hand. Gewoon een kwestie van overeind blijven. Dat lukte heel aardig. Tot het pad niet meer pal onder aan de dijk liep, maar meer richting de Maas en ik behoorlijk zijwindgevoelig bleek te zijn.
Had ik al gezegd dat ik per ongeluk schoenen met een minimaal profiel aan had gedaan. Ik zwoegde door de modder, de wind kreeg mij in haar greep en ik windsurfde, op maat 39 en zonder zeil, over het pad onder bij de Maas. Een geheel nieuwe ervaring. Eentje waarvan ik niet weet of ik er aan wil wennen. Al was het maar omdat de Maas wel heel snel dichterbij kwam.
Maar ik ben overeind en droog gebleven. Leuk hoor, die ochtendwandelingen bij tij en ontij… 😉
Ik had hier graag bewegende beelden bij gehad.
LikeGeliked door 1 persoon
Vandaag nog durven wandelen met Eunice?
LikeLike
Ja hoor. Wel een beetje tussen de woningen gebleven. Veel flats dus geen dakpannen. (en vanmorgen viel het qua wind mee. Nu is het even niet leuk.
LikeLike
Heb je een beetje het gevoel gehad wat wij hier 300 van de 365 dagen hebben… 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Went het? Of ga je er naar bewegen?
LikeGeliked door 1 persoon
Ik loop altijd een beetje te windsurfen hier… of dat wennen is? Ik neig naar omvallen als het windstil is… 😄
LikeLike
Dan is het wennen…
LikeGeliked door 1 persoon
Oh ik zie het helemaal voor me
Dat surfen op de gladde schoenen zonder zeil
Weer genoten van je logje
LikeGeliked door 1 persoon
Ik merk ook dat als ik langs bijvoorbeeld een bos loop, ik de wind veel minder voel. Dan word ik daarna soms onprettig verrast.
LikeLike