Toet & Co: kerstlichtjes

In december 2020 ging ik overstag; de Boysz kregen een kerstboompje met lichtjes. Verder dan dat ging mijn neiging tot versieren niet. De lampjes werken op batterijen, dus tot groot chagrijn van de Boysz gingen de lampjes elke nacht, net als het gezellig werd, uit. Uiteindelijk was ik het gezeur zat liet de lampjes aan. Wel met de restrictie, Als de batterijen leeg zijn, vervang ik ze niet.

Tegen de tijd dat ik het boompje eindelijk het huis uit kon zetten, brandde de lampjes nog steeds. De kast op het balkon is niet vochtvrij. Een mooie reden om de lampjes uit het boompje te halen. Hoewel de Boysz echt echt echt niet zonder boompjes konden, hebben ze na de verhuizing naar buiten nooit meer naar het ding omgekeken. Het leek wel of het boompje alle aantrekkingskracht had verloren.

December vorig jaar kwam Rozi vragen of de lampjes weer aan mochten. Het snoer lag nog steeds in de la en het boompje stond buiten. Zuchtend wilde ik het ding, inclusief vallende naalden, naar binnen halen maar Noh noh, wai want duh lampjes, not duh tree. Duh needles ven duh tree hurt mai velletje. Ik drapeerde de lampjes in de Monstera. Tot mijn verbazing deden de lampjes, nou ja de batterijen, het nog steeds. Gedurende de maanden werd het licht steeds vager en vager, maar het bleef schijnen. Tot grote vreugde van de Boysz, Want ik hield vast aan de afspraak Geen nieuwe batterijen.

Van de week vroeg ik mij ‘s-nachts ineens af of de lampjes nog steeds branden, of dat het een soort glow in the dark dingen zijn. Want er kwam nog steeds licht vanaf. Vandaag heb ik het even getest. De lampjes gingen uit. Het was dus geen glow in the dark. Helaas gingen de lampjes niet meer aan.

Jij hebt onze lampjes kapot gemaakt, bromde Toet. Ik denk dat de batterijen leeg zijn, mompelde ik. Wai want new batteries. Want joes had er vanaf moeten blaiven. Now we must live in duh dark. Like animals. Ja, het beertje kan soms behoorlijk dramatisch uit de hoek komen. Moeltje heeft gelijk, piepte Rozi. De lampjes zijn van ons, en wij willen ze aan hebben in deze donkere tijden. Omdat jij ze kapot hebt gemaakt… Hij kan zijn zin niets eens afmaken want slikt een traantje weg. Snoot zijn neus in zijn sjaaltje. Wreef door zijn oogjes. Snifte nog een paar keer flink.

Ik ben een weke toffee en ging overstag. Er zitten nieuwe batterijen in dat ding en de lampjes branden weer als een malle. Voorlopig verwacht ik dat de Boysz slapeloze nachten krijgen van de hoeveelheid licht. Maar tot ze daar over klagen … branden er kerstlichtjes in mijn huis.

Toet, Rozifantje en Moeltje, aka de Boysz, zijn drie magische knuffels die mijn leven mooier maar op zijn tijd ook zwaarder maken. Toet is van oorsprong een CliniClown muis, Rozifantje is een creatie van Appelig en daarmee one of a kind, en Moeltje is in 1997 in de rugzak van Zoon mee naar Nederland gekomen, en woont hier sindsdien min of meer illegaal.