Ik vind het gewoon lekker…

Ooit was heel Nederland gecharmeerd van een klein mannetje met een petje en zijn gevleugelde uitspraak, Ze zeggen dat het goed voor je is. Stom hé, ik vind het gewoon lekker. Petje Pitamientje werd het joch genoemd. Ik eet zelden pindakaas. Dat maakt voor mij niks uit want de vitamines waar ik (meestal) een tekort aan heb, zitten niet in pindakaas. Ik heb het over vitamine D.

Tien jaar geleden keek de huisarts naar de kleur op mijn gezicht, toen naar de uitslag van mijn bloedonderzoek en kwam tot de conclusie dat mijn lijf moeite heeft met het aanmaken van vitamine D. Na drie weken vegeteren in de zon (ik zat thuis met een muisarm en toevallig was het poepie-mooi-weer) had mijn vitamine D spiegel hoger moeten zijn

Ook al zijn de waardes iets beter geworden, al tien jaar lang komt het grootste deel van mijn vitamine D uit een potje. Aangezien vitamine D effect heeft op allerlei fysieke en mentale processen is op peil houden beter dan in pieken en dalen leven.

Vanmorgen deed ik boodschappen en kwam puffend van de hitte (ahum) thuis. Alwaar Zoon in zijn trui op het balkon zat. Hij bracht mij op een idee en na de lunch vertrok ik met de kussens, een kop koffie en een boek naar buiten alwaar ik dik drie uur vitamine D op heb gesnoven. Om met Petje Pitamientje te spreken. Ik vind het gewoon lekker. Behalve het puntje van mijn neus. Dat heeft iets te veel vitamine D gesnoven met een vaag brandend gevoel als gevolg.