Een aanval van …

Ergens tijdens de eerste lockdown drong het tot mij door hoe weinig moeite ik had met de afwezigheid van face to face contacten. Digitaal, via telefoon. bewegende beelden of getypte woorden, ik vond het allemaal prima. Eigenlijk wel relaxt. Dat ik een huismus was wist ik al, maar dat ik zo makkelijk zonder direct menselijk contact kon, daar stond zelfs ik van te kijken.

Deze week sta ik ook van mijzelf te kijken. Zondag pikte ik dus Vriend op en bracht de hele middag met hem door. Vanmiddag was ik bij Vriendin I op bezoek, morgen komt Vriendin II bij mij en overmorgen gaan Zoon en ik bij Vriendin III en haar dochter op bezoek in Groningen.

Aan het eind van de dag, bij het afscheid nemen, hadden we het even over de wel zeer korte termijn waarin we onze afspraak hadden geregeld. Ik had een aanval van sociaal zijn, zei ik, en dacht daar moet ik gebruik van maken.

Vier keer sociaal zijn in één week en tot nu toe beide keren 100% genoten. Ik lijk wel van mijn geloof gevallen. 😉

5 Comments

  1. Ja dat is wel gek. Ik heb er in dat opzicht ook geen last van gehad. Zoals ik bijvoorbeeld ook bioscoop en theater nauwelijks heb gemist. Heel gek

    Geliked door 1 persoon

  2. Ja, dat dus. Dat heb ik ook. Echt, ik heb nog nooit zo’n vol balboekje gehad. Maar dat thuiswerken mag van mij blijven, hoor.

    Geliked door 1 persoon

  3. Ik zie aankomen dat bij jouw volgende verlofweek (over 10 weken) de agenda helemaal volgepland staat met “meet & greets” 😉

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.