Al twaalf dagen op rij dwing ik mij in allerlei bochten en noem dat yoga. Al tien dagen word ik aangemoedigd door de Boysz die van mening zijn dat zij het allemaal beter weten dan ik zei de gek, of de mevrouw van de app. De Amerikaanse mevrouw van de app. Meestal bekijken de Boysz de plaatjes en kwekken dan door de instructies heen. Sinds vier dagen kies ik geen willekeurige les meer, maar heb een heus 30-dagen programma uitgezocht.
De les van gisteren was niet alleen een aanslag op mijn spierstelsel maar ook op de fluff en stuff van de Boysz. Die vandaag via woordvoerder Moeltje aankondigde niet mee te doen because of duh pain in duh fluff and stuff.. Eigenlijk wilde ik wel met hen mee staken, maar ja, nu de teller op twaalf staat lokt de dertien. Ik opende de app en kreeg te horen dat er voor vandaag een meditatie op het programma staat. Tegen anxiety. Na het horen van het woord meditatie heroverwegen Rozi en Toet hun besluit. Da’s makkelijk, bromt Toet. Lekker zittend een beetje gedachteloos voor je uitstaren, en dat ook nog sport noemen. Alleen Moeltje had zijn twijfels. Wai hef geen angst-eitje. Wai is not duh paashaas. Wai sain dapper end soh. Maar als blijkt dat de babbelmevrouw vandaag wel heel veel te zeggen heeft gaat hij bij zijn vriendjes aan het eind van de mat zitten om te vertalen.
Joes moeten het easy maken. Eyesjes closed end diep ademhalen. Probeer not to denk. Det is easy for joes Rianne, giebelt hij ondeugend. Laat all duh bange gedachten go. Make new happy gedachten. Kaik naar iets whoat maakt joes blai. Voor mij een simpele opdracht. De Boysz zitten aan het einde van de mat, precies in mijn blikveld. De Boysz blijken dezelfde gedachten te hebben en proberen elkaar en mij in beeld te krijgen. Voor Toet geen probleem want hij kan over de kleintjes heen kijken. Voor de kleintjes is de opdracht lastiger. Hoe zij ook schuiven en draaien, het lukt niet om de andere twee en mij in beeld te krijgen. Ik kijk naar Toet en Moeltje, en ik denk aan jou, lost Rozi het probleem op.
Moeltje zegt niets maar blijft draaien en schuift nog meer. Tevergeefs probeert hij uit beide buitenste ooghoeken te kijken maar dat is schier onmogelijk. Uiteindelijk kijkt hij zo scheel dat hij, had hij een broek aan gehad, met zijn rechteroog in zijn linker broekzak had gekeken. Zijn ogen lijken wel de ogen van een cartoonfiguur, zo draaien zij. En dan… Ai stop er mee. Ai hef nog steeds geen angst-eitjes maar ai hef un headpain so slecht… det ai go terug naar bed. Goodnight. Luid kreunend en steunend vertrekt hij als een professionele dramaqueen richting de slaapkamer maar komt niet verder dan de keuken. De geur van koffie met sugar en opgeflufte milk kan de kleine beer nu eenmaal niet weerstaan.
Toet, Rozifantje en Moeltje, aka de Boysz, zijn drie magische knuffels die mijn leven mooier maar op zijn tijd ook zwaarder maken. Toet is van oorsprong een CliniClown muis, Rozifantje is een creatie van Appelig en daarmee one of a kind, en Moeltje is in 1997 in de rugzak van Zoon mee naar Nederland gekomen, en woont hier sindsdien min of meer illegaal.
Koffie Digitalix 
Angst-eitjes! Hahaha! Geweldig! Goed plan van Moeltje, trouwens. Meditatie kan prima in bed. Met koffie.
LikeGeliked door 1 persoon