Schaapachtig

Toen ik augustus vorig jaar mijn fiets ophaalde bij de winkel kreeg ik buiten de rekening en de handleiding ook de uitnodiging voor de eerste onderhoudsbeurt, na ongeveer drie maanden, mee. De eerste weken kwam de fiets met enige regelmaat de schuur uit maar halverwege september haalde het leven mij niet alleen maar liep mij zelfs voorbij wat resulteerde in een tijd- en energiegebrek, en bleef de fiets steeds vaker thuis. Zeg maar altijd.

De eerste dag dat ik in 2022 mijn fiets tevoorschijn haalde, was de vrijdag voordat ik door de griep geveld werd. Weer op de been had ik in eerste instantie andere dingen aan mijn hoofd dan fietsen. Mijn standaard wandelrondje van ongeveer 2,5 km, waar ik normaal 25 minuten voor nodig had, bleek een brug te ver en na 45 minuten zwoegen kwam ik hijgend en puffend, met pijn tussen de schouderbladen, thuis. Lang leve Grumpy, ook voor kleine afstanden. Gezien de huidige benzineprijzen geen economische oplossing maar aangezien de koffie nog steeds niet smaakt, ligt er een behoorlijke besparing aan die kant.

Enfin. Vorige week zaterdag ging ik met Vriendin op stap. Met de fiets en constateerde dat de banden nog steeds, ondanks pogingen van zowel mijzelf als Zoon om die dingen wat meer lucht te geven, slap waren. Het was die dag heerlijk fietsweer en ik nam de slappe bandjes op de koop toe.

Dankzij dat zonnige tochtje had ik de fiets-smaak weer te pakken en woensdag fietste ik, met de wind in de rug, naar locatie Tegelen. Tijdens de heenweg zag ik de fietswinkel liggen en bedacht dat ik op de terugweg wel even binnen kon rijden om mijn banden op te laten pompen en een onderhoudsafspraak te maken.

Met wind tegen fietste ik naar huis. Kromgebogen over het stuur, hijgend en puffend, compleet buiten adem, kwam ik bij de fietswinkel aan en vroeg of iemand mijn banden op kon pompen. Geen probleem. Mijn banden waren zo opgepompt en de monteur bekeek ook even het controlepaneel van mijn fiets en zei toen: Je weet toch dat dit een elektrische fiets met vijf standen is? Gebruik die dan ook. Enigszins schaapachtig verliet ik de winkel en schroefde de trapondersteuning een paar standjes hoger. Viel de wind ineens reuze mee.

9 Comments

  1. Ik doe dat nooit. Ik fiets altijd in standje 1. Mijn fietsje is een oudje en dan is de accu zo leeg. Maar ik ontdekte na een tijdje wel de verschillende versnellingen. Dat maakt ook een enorm verschil, merkte ik.

    Like

    1. Ik fiets standaard in de hoogste versnelling. Ook niet altijd handig. Er is meer dan genoeg ruimte voor verbetering.
      En gelukkig is de accu nog fris en fruitig.

      Like

  2. En de batterij van een elektrische fiets werkt zoveel beter als hij goed vastklikt als je hem erin schuift. Dat vertelde de fietsenmaker mij toen ik in paniek vroeg waarom de trapondersteuning wegviel, terwijl ik zeker wist dat de batterij opgeladen was. Aldoende leert men.

    Like

    1. Die heb ik ook al meegemaakt toen ik die avond met voldoende ondersteuning en een volle accu ineens geen contact meer had. Gelukkig bedacht ik binnen 500 meter zelf wat het kon zijn. Nog een keer zo’n onnozele actie had mijn eigenwaarde een te grote knauw opgeleverd.

      Like

  3. Oooo 😂 sorry, maar hier moet ik even om lachen. Gelukkig heeft hij dat tegen je gezegd en fiets je nu zonder dat je compleet uitgeput raakt.

    Geliked door 1 persoon

    1. Het stomme is…. Als ik de brug over ga of tegen een heuveltje omhoog fiets… Zet ik de motor automatisch een standje hoger…
      Maar op een vlakke weg… 😅 Kon er zelf ook mee lachen ..

      Like

Reacties zijn gesloten.