Toet&Co: DayCare

12 mei. Dag van de Zorg. Geboortedag van Florence Nightingale. Mijn werkgever had via het intranet al aangekondigd dat er rond die datum een blik van waardering in de brievenbus zou liggen. Ik las en vergat. Pas toen ik via LinkedIn bedankjes voorbij zag komen dacht ik, oh ja, da’s waar ook en ging de brievenbus checken. Of mijn naam of mijn postcode zitten altijd bij de eerste lading.

De brievenbus was leeg. Die heb ik toen straks al leeg gehaald, zei Zoon. Je pakketje ligt op tafel. Nou, mooi niet. Na goed zoeken vond ik de lege doos en de kaart bij het oud papier maar de inhoud van de doos was nergens te vinden. Strange. Nou heb ik drie nieuwsgierige Aagjes in huis die er geen been in zien om andermans post te openen. Maar pakketjes…???

De Boysz lagen buiten in de zon. Wai collect vaitamins Die. Det sain good for us, wist het beertje mij te vertellen. Het verwarmt onze fluff ’n stuff zo lekker, piepte Rozi. Wat vindt je van mijn nieuwe zwembroek en onze badhanddoeken? vroeg Toet. Gekregen van jouw werkgever omdat wij zo goed voor jou zorgen. Echt wel vet mooie kleuren, en voor de verandering ook eens groot genoeg voor mijn billen. Die sokken van jou zijn eigenlijk net te klein.

Verbaasd kijk ik naar het drietal en zie het oranje en blauw schitteren. Het is duidelijk waar mijn blijk van waardering is gebleven. Alleen.. hoe komen de Boysz erbij dat de sokken voor hen zijn. Rectificatie, hoe komen de Boysz op het idee dat mijn werkgever die sokken naar hen heeft gestuurd.

Idis all about duh care, legt het beertje uit. End together met Soon wai care for joes. Rozi knikt instemmend. Zeker nu jij het een beetje rustig aan moet doen en Soon samen met ons het huishouden over heeft genomen. Dus is het pakketje voor ons. Ik kijk de Boysz aan. Maar mijn naam staat op de doos, sputter ik tegen. Meewarig met zijn hoofd schuddend antwoord Toet, Je kunt van jouw werkgever toch niet verwachten dat zij weten hoe Zoon en wij heten? Dus logisch dat het pakketje naar ‘de dagverzorger van Rianne’ is gestuurd. Wij snappen dat gewoon. Alleen jij hebt er een beetje moeite mee. Om zijn woorden kracht bij te zetten wrijft hij zachtjes over mijn hand. Dat geeft niet hoor. Het komt wel goed. En zeg maar tegen je werkgever dat wij er erg blij mee zijn. Oh trouwens, er zat ook een boekje vol met positiviteit in het pakketje. Hij knikt grootmoedig. Dat mag jij wel lezen hoor. Daar kan jouw volle hoofd vast wel wat mee.

Zoals gewoonlijk is er geen speld tussen te krijgen en ik probeer het niet eens. De Boysz zijn zo blij met de sokken…

Toet, Rozifantje en Moeltje, aka de Boysz, zijn drie magische knuffels die mijn leven mooier maar op zijn tijd ook zwaarder maken. Toet is van oorsprong een CliniClown muis, Rozifantje is een creatie van Appelig en daarmee one of a kind, en Moeltje is in 1997 in de rugzak van Zoon mee naar Nederland gekomen, en woont hier sindsdien min of meer illegaal.

10 Comments

        1. Rozi piept, ‘Pas als de wind gaat liggen. Nu heb ik dat ding veel te hard nodig.’
          De andere twee zijn uit het zicht verdwenen.

          Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.