Uit eten

Sinds ik pillen heb die mijn lijf helpen om gluten te verteren, geniet ik onbezorgd van maaltijden die door de diverse bezorgers aan onze deur worden afgegeven. Daar waar het kan bestel ik glutenvrij, maar een kruisbesmetting zit in een klein hoekje; elk stukje extra zekerheid is daarom welkom. Soms is de optie glutenvrij niet aanwezig; dan beoordeel ik zelf welk gerecht van nature het meest glutenvrij is en neem twee pillen voor de zekerheid.

Bovenstaande klinkt ruig maar in de praktijk vertrouw ik alleen de gerechten van de Chinees niet volledig. En dat eten we hooguit eens in de twee maanden Wel twee dagen op rij, want de porties zijn altijd enorm. Hoewel ik dankzij de pillen bij het binnenkrijgen van gluten geen last heb van dingen als een opgeblazen gevoel, kramp, wind, hoofdpijn en een algemeen gevoel van onwelzijn, kan ik de dag erop meestal wel ruiken of ik gluten binnen heb gekregen. Sinds oktober van het vorig jaar is dat volgens mij drie keer het geval geweest. Eén keer van het Chinees eten (dat gerecht niet meer besteld) en tweemaal een kruisbesmetting.

Eén experiment stond nog altijd op de planning; het niet glutenvrij uit eten gaan. Afgelopen donderdag ging ik met vier oud-collegae uit eten. Normaal eten twee van ons glutenvrij maar de tip van de pillen heb ik van de oud-collega die ook geen gluten mag hebben. Zij zou gewoon mee-eten en na even overwegen besloot ik dat ook te doen (en heb de reservering niet aan laten passen naar eenmaal glutenvrij).

Voor ik de eerste hap nam stopte ik twee pillen in mijn mik. Daar waar oud-collega het aandurfde ook gerechten met deeg te eten, heb ik mij beperkt tot gerechten waarvan ik weet dat zij van nature (bijna) glutenvrij zijn. Hoewel ik dus niet echt los ben gegaan, heb ik wel degelijk gluten binnen gekregen. Bijvoorbeeld via de sojasaus die rijkelijk vloeide. Gelukkig deden de pillen hun werk en had ik zowel tijdens het eten als ‘s-nachts nergens last van. Bij het opstaan was mijn rug wat gevoelig maar na twee sanitaire stops was het leed geleden. Het voelde hetzelfde als na een kruisbesmetting.

Ik bleek iets te vroeg te hebben gejuicht. Tijdens het schoen-shoppen vijf dorpen verderop werd ik overvallen door een flinke kramp en hevige aandrang. Zo flink en hevig dat ik het er warm van kreeg. Gelukkig ken ik vijf dorpen verderop de weg en wist de dichtstbijzijnde schone toilet ruimschoots op tijd te bereiken. Samen met de darminhoud verdween ook de kramp als sneeuw voor de zon.

Wat heb ik van dit experiment geleerd? Ten eerste dat ik bij de Japanner zelf moet onthouden welke gerechten ik heb besteld want er is nu niemand anders meer die dat voor mij doet; en ten tweede, dat ik de dag na een glutenvol etentje maar beter thuis kan blijven tot alle gluten mijn darmen hebben verlaten. De volgende keer heb ik wellicht wat minder geluk.

En bij twijfel kan ik altijd glutenvrij reserveren en bestellen. Want dat mijn darmen een opdonder hebben gekregen van de gluten, zelfs grotendeels verteerde gluten, is mij wel duidelijk.