Toffe peer, die huisarts van mij

Sinds 2002 weet ik dat ik fibromyalgie heb. Daarvoor had ik gewoon altijd pien in de kneuk. Komt op hetzelfde neer en een echte oplossing, anders dan ermee leren leven, is er niet. In mijn geval betekend dat: gezond eten (naast glutenvrij en laag lactose), voldoende rust nemen, regelmatig bewegen en stress zoveel mogelijk vermijden.

Als de pijn ondanks alle goede zorgen van mijn kant nog niet te harden is pak ik één of twee Dicloflenac. In de volksmond ook bekend als Voltaren K. Het is rotzooi, maar het doet zijn werk en opiaten zijn aan mij niet besteed. Omdat het rotzooi is die als bijwerking verminderde nierfunctie heeft, wordt die nierfunctie regelmatig gecontroleerd. Vroeger jaarlijks, tegenwoordig (na een uitgebreid onderzoek om slechte bloedvaten uit te sluiten) voor elk herhaalrecept. Ik krijg 90 tabletten per keer, en eens per half jaar bestel ik bij. Het moge duidelijk zijn dat ik echt niet elke dag van dat spul snoep.

De laatste maanden heb ik last van stress. Die black out eind april kwam natuurlijk niet uit de lucht vallen. Die stress heeft effect op mijn lijf, en hoewel ik mijn medicijngebruik keurig onder controle had (ik denk dat ik deze maand vijf van die pillen heb gepakt) kan ik dat niet zeggen over mijn eetgedrag. Om over het bewegen maar te zwijgen. Dat laatste schoot er vaker wel dan niet bij in, en qua eten koos ik wat vaker voor de wat ongezondere hap met wat meer suikers en zouten. Fout, ik weet het maar ik ben ook maar een mens.

Drie weken geleden vulde ik mijn medicijndoosje aan en zag dat ik nog maar 20 Diclootjes had. In goede tijden kan ik daar twee maanden mee doen, met een beetje pech slechts 7 dagen. Ik plande een vrije middag, wandelde naar het ziekenhuis om bloed te laten prikken, liet de pillen zoveel mogelijk links liggen en vandaag bekeek ik de uitslag. Was het creatine gehalte de laatste keer lager dan ooit, vandaag (lees twee weken geleden) was deze hoger dan ooit. Met een normaalwaarde tussen de 40-80 wil je niet op 79 eindigen. Iets wat ik wel deed.

Toch bestelde ik vanmorgen een nieuwe voorraad en schreef netjes de uitslag in het opmerkingenveld. Ik ging er van uit dat ik niks zou krijgen, en maakte een aantekening om over een week of zes nogmaals mijn bloed te laten onderzoeken. Met een beetje geluk redde ik dat net met de huidige voorraad. Vanmiddag had ik een mailtje. Mijn bestelling is doorgezet naar de apotheek en over een week over vier moet ik nogmaals mijn creatinewaarden laten bepalen. Toffe peer, die huisarts van mij.

Edit, na verschijnen blog: Ik krijg net ingefluisterd dat de doktersassistente een toffe perin is…. 😉