Fanfossielen

Hoewel het ondertussen meer dan 10 jaar geleden is dat ik begon met bloggen (waar op het net niets meer over terug te vinden is) kan ik mij de eerste voorzichtige stapjes op bloggebied nog wel herinneren. Waar ga ik bloggen, welke layout ga ik gebruiken, kleurschema’s en, heel belangrijk, site titel en onderwerpen. Al snel kwam ik erachter dat er bij bloggen meer komt kijken dan alleen maar een stukje schrijven. Interactie met volgers, en, misschien nog wel veel belangrijker, anders blogs lezen (en daar reageren). Deels om er van te leren, deels om op die manier er zelf ook volgers bij te krijgen.

In de loop der jaren is mijn bloglijst flink aangepast, deels omdat een aantal favoriete bloggers hun blog aan de wilgen hebben gehangen, deels omdat ook bloggers uit elkaar kunnen groeien. Eén van de blogs die ik sinds begin 2012 volg is Laura Denkt. Geschreven door, de titel zegt het al, de famous Laura. Ik weet niet meer wat haar eerste blog was waarop ik heb gereageerd, wat ik wel nog weet is dat ik even geaarzeld heb. Het wicchie was jong genoeg om mijn dochter te zijn. Zat zo’n kind wel te wachten op de reactie van een fossiel?

Maar goed, sommige blogs schreeuwen om een reactie, en Laura is een kei in het schrijven van dit soort blogs. Dus ik reageerde, Laura kwam eens bij mij kijken, reageerde bij mij en langzaam groeide er een blogband. Of een blog–schap. Ik genoot van haar uitdagingen, en probeerde er regelmatig een paar uit. Zelfs nu, een triljoenjaar later, slaap ik nog wel eens met mijn hoofd aan het voeteneind in een poging de sleur van slapeloosheid te doorbreken. De blogs met briefwisselingen met bedrijven en later andere bloggers een genot om te lezen en ooit heb ik nog een brief van haar gehad. In 2019 is het zelfs tot een ontmoeting gekomen. En oké, laat ik het maar eindelijk toegeven: Laura is de grote inspiratie achter de aanschaf van mijn gele, Bold Banana, rugzak. Imitatie is nu eenmaal de hoogste vorm van vleierij.

In maart van dit jaar is haar eerste (e-)boek verschenen: 10 lessen in 10 jaar bloggen. Na een blogschap van dik 10 jaar voelde het als een morele verplichting haar boek te kopen. Omdat Laura een prettige schrijfstijl heeft, een verplichting waar ik geen moeite mee had, maar dit terzijde. Fossiel dat ik ben, ben ik niet in het bezit van paypal, maar ik weet wel hoe ik een tikkie kan betalen. En zo kwam ik op 25 maart van dit jaar in het bezit van het boek van de Famous Laura.

Ik schreef al dat Laura een prettig schrijfstijl heeft. Hoewel ik mij niet lekker voelde scande ik haar boek diagonaal, was blij verrast, en besloot er de volgende dag goed voor te gaan zitten. Hoge koorts gooide roet in het eten, gevolgd door het leven, een bijna burn-out en wat gekrabbel richting de top van de berg, ver weg van het dal. Sinds het verschijnen van de recensie van het boek bij Zo simpel is dan geluk, staat Laura denkt op mijn persoonlijke to do lijst. Vandaag ging ik er eens goed voor zitten en las het boek in één adem uit.

Het boek is een mooie mix tussen terugkijken op een succesvolle blog carrière (die nog lang niet is afgelopen) en tips & trics voor zowel beginnende bloggers als oude rotten in het vak. Geschreven in de karakteristieke vlotte schrijfstijl (voorzien van een vleugje humor) van Laura. Wat mij betreft een aanrader. Voor iedereen. Dus ook voor mensen die geen blog willen beginnen.

Oh… en ik ben nu ook een beetje famous want ik kom in haar boek voor. Iets wat mij hetzelfde gevoel gaf als de keren dat een verhaal en/of tekening van mij in een papieren boek is verschenen. Inderdaad, ik ben aan het fangirlen. Gezien mijn leeftijd kan ik beter zeggen fanfossielen 😍 trouwens. Maar dit terzijde.