Hij ook al

Ik schreef er in het verleden ook al over. Het fenomeen dat wij wel ouder worden maar de tijd stil lijkt te staan. Dat ik zeg een tijdje geleden en wanneer ik ga tellen heb ik het over tien, twintig, vijftig plus jaar geleden. Dat de jaren zeventig nog niet zo lang voorbij zijn, en de jaren tachtig nog aan de gang.

Voor mij hoort dat bij het ouder worden en een onderbewustzijn wat in denial is voor wat betreft dat ouder worden. Ik dacht dat ik daar last van had omdat ik, gezien mijn leeftijd, het grootste deel van mijn leven al achter mij heb gelaten. Maar nee.

Vandaag opende ik Google foto op zoek naar een foto en Google schotelde mij een herinnering van 6 juni 2012 voor. Een filmpje uit de schoolperiode van Zoon waarin hij, in een samen met zijn klasgenoten en docent gebouwde kart over de stoep voor zijn school scheurt.*)

Ik laat hem het filmpje zien en hij zegt, Oh ja, dat was pas geleden en vergeet de rest van zijn schooltijd, de jaren dat hij gewerkt heeft. Enfin, tien jaar was verworden tot pas geleden. En hij moet nog dertig worden.

*) Sorry, ik mag het van Zoon niet plaatsen. Iets met privacy en zo.

10 Comments

  1. Als zelfs je KINDEREN dat gevoel al gaan krijgen…. Zo heb ik het nog steeds (soms) over mijn “kleine neefjes”- kalende veertigers inmiddels, die volop kleine achterneefjes aan het maken zijn….

    Geliked door 1 persoon

  2. Als zelfs je KINDEREN dat gevoel al gaan krijgen…. Zo heb ik het nog steeds (soms) over mijn “kleine neefjes”- kalende veertigers inmiddels, die volop kleine achterneefjes aan het maken zijn….

    Like

  3. Ik vind sowieso een kind hebben van bijna 30 al heel schokkend. When dit that happen?

    Like

  4. Wat een grappig verhaal maar het is wel zo. Als ikzelf soms wil terug rekenen hoe lang iets ook weer geleden was dan schrik ik soms over het aantal jaren. 40 jaar geleden of zelfs 50 fffffffff

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.