H-Dasz snapt het

Dit is voor mijn doen een drukke week. Naast mijn werk heb ik vier afspraken waarvan twee werk gerelateerd. Vandaag (donderdag) een borrel vanwege vier jubilarissen (tijdens C-tijd niet samen gevierd) en een afscheid, morgen een BBQ. Dat ik ja heb gezegd tegen de BBQ is dus slechte planning van mijn kant. Maar het zij zo.

Vanwege alle drukte aan het eind van de week had ik mijn twee thuiswerkdagen aan het eind van de week gepland. Ik zeg wel eens, planningen zijn er om gewijzigd te worden, en vandaag heb ik niet op één, maar op drie locaties gewerkt. Eerst in Blerick, toen door naar Tegelen en thuis geëindigd totdat de herinnering aan de borrel mij weer de Maas overstuurde.

Later dan gepland was ik thuis. Gelukkig stond het eten al op mij te wachten. Aansluitend deed ik de boodschappen, Om het de collega waar we gaan BBQ-en niet te lastig te maken heb ik aangeboden mijn eigen salade en brood mee te nemen… maar dan moet je dat spul wel in huis hebben en met een planning die van uur tot uur wijzigt dacht ik Laat ik nu maar gaan…

Het is bekend dat je geen boodschappen moet doen wanneer je honger hebt. Dat had ik niet, maar ik had wel enorme zin in ijs. Dus na het opsnorren van salade, brood, kruidenboter en nog wat spul voor dagelijks gebruik, stond ik ineens voor de diepvriezer. Waar ik dus niets te zoeken had, maar wel ging zoeken naar ijs zonder gluten. Al knijpend en lastig focussend probeerde ik van vier verschillende soorten B&J-ijs te bepalen of er gluten in zitten. Een schier onmogelijke opdracht.

Toen pakte ik een bus van Meneer H. Dasz en daar stond met redelijk grote letters glutenvrij op. Kijk Meneer Dasz snapt het. Potentiele maar vermoeide klanten hebben geen zin om kleine lettertjes te lezen. Die willen zonder leesbril kunnen zien dat het goed zit zodat ze snel naar huis kunnen om te genieten. Ben alleen nog aan het twijfelen of ik netjes een portie in een bakje stop, of dat ik op z’n Amerikaans uit de verpakking ga frustratie-eten.

Ik heb nog een minuut of zo om te beslissen ….