De eerste keer glutenvrij

Twee weken geleden (of zo) gleed de uitnodiging voor de afscheidslunch van mijn leidinggevende mijn postvak in. Ik besloot niet te wachten op de dieet-wensen-inventarisatie en gaf meteen mijn dieet-eis door. De secretaresse stuurde de vraag door naar de keuken en toen bleef het stil. Uiteindelijk, na een paar keer navragen kwam het verlossende woord Glutenvrij was geen probleem.

Laat ik beginnen met zeggen dat ons bedrijfsrestaurant wordt beheerd door een bedrijf wat zich inzet om mensen met een afstandje tot de arbeidsmarkt te begeleiden richting betaald werk. Ik was daarom wat sceptisch en nam voor de zekerheid een pil.

De lunch voor mijn collega’s was keurig verzorgd. Broodje kroket anders dan anders. Terwijl hun lunch uitgeserveerd werd hoorde ik iemand vragen voor wie het glutenvrije eten was. Voor mij dus, en ik liep maar de vraagstelster toe. Op haar dienblad lagen zes sneeën brood. Twee met brie, twee met zalm, twee met rosbrief en natuurlijk ook wat groenvoer.

Ziet er goed uit, zei ik, maar het is wel wat veel. Dat was niet erg, volgens de medewerkster van de kantine. Wat ik niet lustte mocht ik laten staan. Nee, zij wilde graag weten of het brood nog wel goed was want… we hebben heb vanmorgen uit de diepvries gehaald en toen we het smeerde reageerde het niet als gewoon brood. Ik stelde haar gerust dat veel glutenvrij brood behoorlijk droog is (zeker wanneer het langdurig aan de buitenlucht wordt blootgesteld) en dat er verder niets mis mee is.

Ze was opgelucht. Maar als je liever een salade hebt, dan maak ik die voor je hoor. Ik gaf aan dat de boterhammen prima waren, en dat ik ging zien hoever ik kwam. Ik had net een stuk brood achter mijn kiezen (de boterhammen rosbrief en zalm heb ik opgegeten met uitzondering van de korstjes) toen zij weer voorbij liep. De kok wil ook wel een omeletje voor je bakken, bood zij aan. Ik zei dat alles prima in orde was en gaf toen als tip om de volgende keer voor de afbakbroodjes te gaan. Die blijven wat langer vers dan boterhammen.

Ze ging het noteren. Het was voor ons de eerste keer, vertrouwde zij mij toe, en het was even zoeken wat wel en wat niet kon, en toen maakte de groothandel een fout met de bestelling en was het even paniek maar daardoor weten we wel dat salades kunnen, en ei en…. Ik denk zomaar dat deze kok en de dame in kwestie er wel komen. Aan hun inzet en doorzettingsvermogen zal het niet liggen.

19 Comments

  1. Mooi om te lezen dat er werk is gemaakt van jouw wensen.

    In de horeca-opleidingen zou dat een standaard onderdeel moeten zijn.

    Maar dit bedrijf en de medewerkers hebben er gelukkig de juiste aandacht aan besteed.

    Smakelijke groet,

    Geliked door 1 persoon

  2. Mijn echtgenoot is zwaar allergisch en heeft zelfs zijn eigen boter en pot choco.
    Hij vindt dat de hel, altijd die uitzonderingen te moeten vragen. Op verlof neem ik zelfs zaken mee…. Op de ene plek doen ze moeite, op de andere is het triest en nog eens op een andere plek weten ze maar half hoe of wat.
    De zaken die hij eet qua brood enz zijn bijlange zo lekker niet als de onze.
    Maar hij zou al vervelend worden van iemand die het zo vaak komt vragen.
    Zo zie je maar dat iedereen anders is.

    Like

    1. Ik weet een beetje de achtergrond van deze medewerkers en vind het fijn dat zij zich verder willen ontwikkelen. Dus ik geef graag antwoord.

      Geliked door 1 persoon

    1. Je wilt niet weten op hoeveel plaatsen men er niet aan begint. En dat geldt niet alleen voor glutenvrij maar veel soorten allergieën/intoleranties.

      Like

      1. Ligt ook wel aan het soort brie. Er zijn nogal wat uitvoeringen en smaken. In alle gevallen is het vooral vet. Ik vind brie ook meer iets voor op een toastje. Een hele boterham met brie is echt te veel…. brie.

        Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.