Negatief

Mijn zondagse wandeling inclusief wat overpeinzingen maakte dat mijn herfstdipje als sneeuw voor de zon verdween. Dit in tegenstelling tot de fysieke klachten. Die groeide. Mijn stem ging fietsen en mijn interne kachel sloeg op hol. Vroeger wist ik, gewoon een forse fibromyalgie aanval. Tegenwoordig denk ik dat ook, maar voor de zekerheid gooide ik er een zelftest tegenaan. Die was negatief.

Je zou er haast van gaan juichen maar de wetenschap dat de test negatief is, laat de klachten niet verdwijnen. Daarbij had ik mij al voorgenomen vandaag thuis te werken. Terwijl ik naar de keuken schuifelde om een ontstekingsremmer in mijn mik te duwen zei een klein stemmetje Als ik jou was kroop ik terug in mijn bed om de rust te nemen die nu even nodig is. En wat denk je? Ik luisterde naar mijzelf. Eén appje en twee chatberichtjes verder lag ik weer in bed.

Een uurtje later belde ik HR om mijn ziekzijn officieel te laten registreren. Geen sinecure met een stem die verstoppertje speelt, maar het is gelukt. Die zelfde stem met wanderlust heeft er ook voor gezorgd dat Zoon een net mandarijnen voor me heeft gekocht. Iets met mietefientjes en zo. Zucht. Was het maar zo simpel.

18 Comments

    1. Heel positief. IK worstel soms ook met de blogs in mijn leeslijst (en sommige zoals dat van jou, krijg ik aan geen enkele reader gekoppeld..)

      Like

  1. Verstand komt met de jaren … zei mijn moeder altijd … of nooit, voegde ze er dan nog aan toe. Maar jij bent verstandig.

    Beterschap!

    Like

Reacties zijn gesloten.