Beebie steps

Na het publiceren van het blog Negatief kreeg ik meerdere complimenten over het feit dat ik nu eens op tijd de stekker er uit had getrokken en aan mijzelf ging denken. Elk virtueel schouderklopje werd trots in ontvangst genomen. Ik voelde het tot in mijn grote teen: ik ben goed bezig. Yes. Ein-de-lijk!. Om meteen daarna te denken, Ik denk dat ik morgen wel weer halve dagen kan gaan werken.

Ik kreeg een telefoontje van de arbo. De beste jongeman wist niets anders te zeggen dan beterschap en blijf met je leidinggevende in gesprek. Of de duvel er mee speelde belde een half uur later mijn leidinggevende. Ik vertelde dat de medicijnen aan leken te slaan en dat er licht aan het eind van de tunnel gloorde. Ik denk erover om morgen weer voor halve dagen te gaan werken, deelde ik mede. Als je eens in rust afwacht of de medicijnen hun werk blijven doen, stelde hij voor. Dan hebben we vrijdag weer contact. Ik weet dat ik vanuit achterstand niet moet gaan hollen; dat wandelen beter is. Beebie steps noemen ze dat. Maar men, wat vind ik dat lastig.

Dus toen mijn wandelingetje tussen de middag goed was verlopen besloot ik aan het eind van de middag even naar kantoor te gaan om een vergadering bij te wonen. Heel eerlijk: de ontvangst was hartelijk en het voelde goed om daar te zijn en na een half uur rechtop zitten wist ik dat de pijn dankzij de ontstekingsremmers dan wel naar een acceptabel niveau is gezakt, maar dat de belangrijkste ontstekingen, die onder mijn linkerschouderblad en in mijn rechterlies, er nog steeds waren.

Bij het afscheid zei ik dat ik vrijdag wel de tickets en mail bij zou houden maar dat de ik de rest nog even aan mij voorbij liet gaan. Niemand protesteerde. Dus morgen ga ik een paar keer een kwartiertje of zo aan de slag om langzaam weer aan een normale zithouding te wennen. Maar toen ik bij het afscheid tegen mijn leidinggevende zei dat ik mij af ging melden voor het symposium van a.s. dinsdag (onderwerp Positieve Gezondheid) stelde hij voor het nog even aan te zien. Er zit nog een heel weekend tussen en je kunt toch aangeven dat het voor je gezondheid nodig is dat je wat vaker opstaat en even een stukje loopt.

Het moge duidelijk zijn. Ik beebie step nog even verder.