Leden van het geslacht Digitalix weten niet wat geen eetlust betekend. Alles, maar dan ook echt alles, is een goede reden om iets onder je neus door te duwen. Iets te vieren. Eten. Verdrietig? Eten. Boos? Eten. Pijn? Eten. Ziek? Eten natuurlijk. Waar haal je anders de energie vandaan voor een oorlog van ‘one against many’?
Mijn moeder was met deze afwijking niet bekend toen zij met mijn vader trouwde. De eerste keer dat de beste man doodziek in bed lag heeft zij hem nog gevraagd of hij iets wilde eten maar het antwoord was nee. Dus warmde zij voor zichzelf wat restjes op. Pa rook de geur van gebakken weet ik veel, kwam zijn bed uit, meldde dat dat enorm lekker rook, hij ondertussen toch wel trek had van al dat ziek zijn, en vrat alles op.
Ik ben groot geworden met het idee dat je je door een ziekte heen kan eten. Begrijp me niet verkeerd. Ook ik ken momenten van niet eten tijdens een ziekte periode maar na maximaal 36 uur heb ik een knaagje in mijn maagje en knap ik met elke hap op. In de recente geschiedenis zijn slechts twee periodes geweest waarin eten niet mijn ding was. In 2003 tijdens een fibro-aanval die met name mijn kaken betrof en in 2016. Toen had ik klachten aan maag en darmen die mij het eten onmogelijk maakte.
Gelukkig is het nu niet zo extreem als die twee keer, maar vervelend is het wel. Mijn eerste bakje vla fietste er vanmorgen goed in, de pinda’s vielen een beetje zwaar, één boterham vult meer dan normaal een rondje sushi (ik ben een varken) en dankzij een tweede bakje vla met een banaantje zit ik nu zo vol als het welbekende potje met pieren en voel ik mij wat pips rond de neus.
Het gaat goed komen, dat weet ik zeker. Het heeft alleen wat meer tijd nodig dan mijn smaakpapillen en schransneiging aankunnen. Want wie eet er nou bakjes vla als je ook boterhammen met kaas kunt grillen, of een eitje kunt bakken. Wie drinkt er water als chocolademelk ook een optie is.
Ik weet dat het heel natuurlijk is om niet of weinig te eten wanneer je ziek bent. Maar als lid van het geslacht Digitalix voelt het gewoon heel erg onnatuurlijk.
Koffie Digitalix 
Ik heb geleerd om gewoon te eten waar ik zin in heb als ik ziek ben. Gezond of niet, dat maakt even niks uit. Maar vorige week had ik buikgriep en toen heb ik daarna toch maar een paar dagen licht verteerbaar gegeten, dat leek me nou wel eens verstandig.
LikeGeliked door 1 persoon
Het smaakt niet of anders… En ik heb geen trek.
Hoewel ik mij nu wel door een bakkie risotto heen aan het eten ben. Zoon heeft gekookt. Vult als een tierelier.
LikeLike
Bijzonder die verschillende gewoontes en ideeën in een familie : ) En ook leuk om te lezen. Het is best een bemoedigende gedachte ergens, dat je je door narigheid heen zou kunnen eten.
LikeLike
Door blijven eten als je ziek bent lijkt mij meer dan gezond (behalve als het er net zo snel weer uit blijft komen…) Intussen pijnig ik mijn hersens hoe ik qua eten op ziek zijn reageer, maar ik kan me de laatste keer niet heugen dat ik ziek was. Ik ben een gelukkeling, in dat opzicht 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ha ha, ook bij mijn ouders thuis was er voor elke kwaal een eetbare oplossing. En dat leeft weer verder in ons gezin. Eerlijkheidshalve, het heeft er voor wel gezorgd dat ik meer dan een paar kilo te zwaar ben.
LikeLike
Sttttttttttttttttttttttttttttttttttt ….. Ik ben al jaren afscheid aan het nemen van dezelfde kilo’s ..
LikeLike
Bemoedigende en beterende groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Doet me denken aan mijn schoonmoeder (en nu dus ook mijn man):
“Je moet blijven eten, hoor, anders wordt je niet beter!”
En hij doet dat nog ook….
LikeLike
Dat bedoel ik… blijven eten..
LikeLike
We moeten toch eens onze stamboom natrekken. Het zou mij niets verbazen als onze bloedlijnen elkaar ergens kruisen. Wij eten ons ook overal door heen. Gemiste kans dat ik tijdens mijn corona alleen macaroni in de vriezer had.
LikeGeliked door 1 persoon
Zoon heeft spijt van de, in zijn ogen, kleine bestelling van gisteren maar is al van alles aan het benoemen wat hij wel kan maken. De appel etc.
LikeGeliked door 1 persoon