Baden Baden

In de tijd dat groep 7 nog de vijfde klas heette, had ik een leerkracht die, naast een fantastisch hockeyer en hockey coach, ook een over de top goede voorlezer was. Ik was al leesverslaafd en hij heeft die verslaving nog beter laten wortelen. Eén van de boeken waar ik ademloos naar luisterde was Kruistocht in Spijkerbroek van Thea Beckman. Daarna heb ik alles van haar hand gelezen en bleef daar mee doorgaan toen ik al lang niet meer in de categorie kinderboeken hoorde te neuzen. Als volwassen kocht ik zelfs de Thule-triologie. Onderwerp: de wereld drie eeuwen na de derde wereldoorlog. Deel één verscheen in 1985. De Berlijnse Muur en de koude oorlog waren nog steeds een ding.

Zonder hier een spoiler neer te typen: De boeken richten zich op Thule (Groenland) en haar inwoners. Om te voorkomen dat de nieuwe groene wereld weer net zo’n asfalt jungle wordt als voor de oorlog, hebben mannen niets meer te zeggen en leeft de bevolking van Thule dicht bij de natuur. Op andere plaatsen in de wereld, met name Baden Baden ziet de omgeving er weer net zo uit als voor de derde wereldoorlog. Misschien nog en tikje grimmiger. Compleet met asfalt, een militaire hiërarchie en de eeuwenoude drang nieuwe werelden te koloniseren. Thea heeft drie boeken nodig om een deel van de bewoners van beide naties tot elkaar te brengen.

Al wandelend langs de Maas denk ik soms aan de wereld van Baden Baden. Meestal wanneer er een speciaal soort binnenvaartschip voorbij komt varen. Zoals vandaag. Gisteren had ik duidelijk te veel gedaan, dus vandaag trok ik iets eerder de stekker eruit en iets na tweeën wandelde ik richting de Maas. Daar waar ik gisteren op de dijk rechtsomkeer moest maken omdat de benen zeiden Wai sain een bitje moe had ik vandaag iets meer energie. Genoeg voor een rondje uiterwaarden bleek. Daar zag ik bovenstaand binnenvaart schip, ging in gedachten even terug in de tijd en durfde het bij thuiskomst aan om een kopje koffie te drinken.

De eerste slok smaakte zowaar, de tweede en derde ook, daarna verscheen de levertraansmaak weer. Maar het begin is gemaakt en, veel belangrijker, mijn hoofdpijn is verminderd (want afkickverschijnselen). Wat op zich fijn is want LeverTraan Digitalix klinkt natuurlijk voor geen meter.

5 Comments

  1. Tot mijn grote schande moet ik bekennen dat ik nog nooit iets van Thea Beckman heb gelezen. Ik ben zonder haar leesverslaafd geraakt. Ik ben blij dat je koffie weer begint te smaken.

    Geliked door 1 persoon

  2. De boeken van Beckman vond ik geweldig, maar Thule heb ik niet (meer) gelezen, toen dat uitkwam was ik “te oud”. Ik heb de trilogie Geef me de ruimte etc. staan, net als Kruistocht in spijkerbroek. Geef me de ruimte en de andere delen herlees ik nog wel eens, zulke “lekkere” boeken!

    Geliked door 1 persoon

  3. Oh ja, de boeken van Thule. Ik heb er twee in de kast liggen, de derde is verdwenen. Zo jammer! Prachtige en rake boeken.

    Like

  4. Oh wat fijn, een slokje in de goede richting!

    Goh dat van Thule weet ik nog, maar Baden Baden zegt me niets meer. Misschien moet ik die boeken ook nog maar eens lezen. Ik heb volgens mij de meeste boeken van Beckman pas gelezen toen ik de kinderboekenleeftijd al voorbij was. En ‘Triomf van de verschroeide aarde’ heb ik een paar jaar terug weer gelezen.
    Kruistocht in spijkerbroek las ik pas, toen ik hem voorlas aan mijn kinderen (af en toe onderbroken voor wat tranen) en daarna nog een keer gewoon voor mezelf.
    Hasse Simonsdochter blijft toch favoriet.

    Wat heerlijk toch, dat je zo naar de Maas kunt wandelen!

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.