Becoming -14: Doorbraak

Het is zwaar en lastig werk, dat ontrafelen van mijzelf. Wat hoort bij mijn authentieke zelf, wat is onderdeel van mijn coping mechanisme? De grens tussen die twee is zelden zwart-wit; meestal grijs, en soms is er geen grens. Of heb ik de grens nog niet ontdekt. Verder is het te makkelijk om alles wat ik positief aan mijzelf vind aan mijn authentieke zelf toe te kennen, en alles wat negatief is samen met het coping mechanisme onder het tapijt te vegen.

Tussen het lezen, gedachten ordenen, gedachten herkauwen en schrijven door mediteer ik. Dit doe ik met behulp van de app Daily Yoga. De meditatie Boost your seflesteem (bestaande uit 5 verschillende meditaties) is momenteel favoriet. Ik zou willen dat ik kon schrijven Het zit wel goed met mijn zelfvertrouwen maar om heel eerlijk te zijn valt dat bij tijd en wijle vies tegen.

Dan bevindt mijn zelfvertrouwen zich in het grijze grensgebied en heeft het imposter sysndrome mij in haar greep. Ben ik er heilig van overtuigd dat ik eigenlijk niet weet wat ik doe, dat er maar dit hoeft te gebeuren en dan weet de hele wereld dat ik een bedriegster ben. Niet leuk, niet grappig, niet warm, niet origineel, niet slim. Mijn verstand weet dat mijn gevoel niet klopt en probeert mijn gevoel te overtuigen van haar ongelijk, maar doet dit op dusdanig onbeholpen en irritante manier, dat mijn gevoel zoiets heeft van, Zie je wel dat ik gelijk heb? Anders zou je niet zo druk bezig zijn met proberen jezelf te overtuigen van mijn ongelijk.

Woensdag, vlak voor het slapen gaan, deed ik een meditatie uit de Boost your selfesteem serie. Zoals gevraagd analyseerde ik iets wat in mijn ogen fout was gegaan, iets waardoor ik mijzelf een imposter had gevoeld en moest toegeven dat het allemaal wel meeviel. Klinkt simpel maar ik denk dat we het allemaal wel kennen dat een kleine fout in gedachten groter is dan de ijsberg waar de Titanic niet omheen kon.

Enfin. Terwijl de meditatie nog na sudderde, viel ik in slaap. Of ik wakker werd of het heb gedroomd weet ik niet. Wat ik wel weet dat ik mijzelf hoorde zeggen …. en dan weten al je lezers dat je een bedriegster bent. Het oh zo bekende zinnetje. Ik verwachtte het bekende antwoord. De bekende opsomming. Niets bleek minder waar.

Je beseft toch dat een deel van de lezers jou al elf jaar volgen, en dat er mensen bij zijn die jou al langer dan twintig jaar kennen? Myself knikte. En volgens mij hebben wij een goed gevoel bij al die mensen. Hebben we ze hoog zitten toch? Myself knikte weer. Probeer je mij nu wijs te maken dat al die mensen die je hoog hebt zitten, en als verstandig, leuk, grappig, slim ziet, te dom zijn om al die tijd niet door te hebben dat jij een bedriegster bent? Of denk je dat er mensen bij zijn die al elf jaar bijna dagelijks van de bank af rollen van het lachen om zoveel dommigheid als jij denkt dat je schrijft?

Myself had het fatsoen rode konen te krijgen en bleek ineens nee te kunnen zeggen. Het voelde als een doorbraak. Sterker nog, het is een doorbraak. Eentje die ik vast moet houden. Dank jullie wel. ❤