Monster

17 reacties

Toen ik de Monstera kocht was het een klein monstertje, maar daar waar Elmo, mijn favoriete rode monster, al 100 jaar hetzelfde formaat heeft, groeide dat ding van mij als kool. Tijdens de verbouwing begin 2020 ging Monster uit logeren bij de plantenfluisteraar en weer thuis bleek de hoek te klein.

De afgelopen drie jaar heb ik er regelmatig de schaar ingezet. Deels omdat ik mij heb laten wijsmaken dat het een makkelijk plant is om te vermeerderen. Tot op heden met weinig succes. Wat op zich niet erg is want de moederplant is niet klein te krijgen.

Laats zag ik op Instagram een instructie voor het stekken van Monstera voorbij komen. Gewoon een stuk plant voorzien van oksel en beginnende wortel op water zetten. Kind kan de was doen. Van Vriendin kreeg ik een glazen pot en een schaar en water heb ik in huis.

De eerste stengel die ik lostrok bleek al een wortel te hebben dus hup, het water in. De tweede ook. Zoveel succes maakt overmoedig. Ik zette een knip op een veelbelovend stuk plant. De knip ging goed en het stuk plant bleek inderdaad veelbelovend. En een stuk groter dan gedacht. Ik had de halve plant losgeknipt. Behalve dat de diverse luchtwortels van geen wijken wisten.

Ik nam het ding mee naar het balkon een gaf een flinke ruk. Het afgeknipte stuk plant kwam los, en de rest van de plant kwam uit het zand. Potgrond dus. Maar dat rijmt niet op plant. He was trouwens niet veel potgrond want de hele pot bleek gevuld met wortel.

Vijf minuten later stonden er vijf stengels binnen in het water, 10 stengels buiten en lag de rest, vooral wortels en half vergane bladeren, in een vuilniszak. Als ik geluk heb kan ik over een paar weken een Monstera handel beginnen. Als ik pech heb, heb ik een lege bloempot.

Nou ja, die heb ik nu al. Want geen potgrond, dus ik kon zelfs de veelbelovende, van echte wortel voorziene stukken niet poten. Duimen jullie mee?

17 Comments

  3. IK duim mee! In mijn vakantiebungalow had ik dit weekend alleen een plastic grote plant in mand waar ik me elke nacht en ochtend weer rot van schrok in het donker….

    Geliked door 1 persoon

  5. Doet me denken aan een yuca, die m’n ouders in een pot kregen. de plant was iets van 30cm hoog. Uiteindelijk werd het een grote koolmand waar ie nog in kon als die mand maar wel op de grond stond. De takken dus tegen het plafond. Was nog een hele tour om dat ding naar buiten te krijgen door de kringloop, die ‘m gelukkig wilde hebben na het overlijden van m’n laatste ouder. Zij hadden een hal van 8 meter hoog. Moet er nog eens kijken of ie er nog altijd staat.

    Like

  6. Ik duim me de beroerte. Ik heb ongeveer hetzelfde beleeft met zo’n vrouwentong. Ik kocht 1 plant. Een jaar later had ik er 14. En allemaal groeien zodat ze vast in de pot kwamen te zitten. Naar de tweedehandswinkel, potten gekocht, overgeplant, gesneden, verpot, weer gesneden, weer verpot. Inmiddels is de buurt er van vergeven, de familieleden jagen me de deur uit en vrienden zeggen zeer nadrukkelijk: een vrouwentong HEB ik al.
    Maar moet ik ze dan weggooien? Zeg wat, jij hebt er verstand van.

    Like

    1. Doet me een beetje aan de fuchsia van Ja Zuster, Nee Zuster denken.

      Vrouwentongen kunnen slecht tegen vorst … Zo heb ik er ooit eens afscheid van genomen.

      Maar euhh…. in deze mate vermeerderen betekend dat je er verstand van hebt.

      Like

      1. Hhhheulemaal niet. Ik die echt niks. Ik geef te veel, te vroeg, te laat water… ik geef geen plantenvoeding… echt helemaal niks. Maar ze groeien als kool. Ik heb ze nu allemaal boven gezet zodat langslopende mensen niet meer meewarig naar binnen kijken.

        Like

    1. Als de plant aan het afsterven is dan is stekken wellicht een oplossing. Zoek een oksel met minimaal twee scheuten en controleer of er een punt (wortel) uitsteekt. Iets eronder afknippen en op water zetten.

      Maar euh.. ik ben ook maar een leek.

      Like

Reacties zijn gesloten.