De schuld van Poetin

Vorig weekend maakte ik met Vriendin een rondje Venlo. We eindigde bij een tuincentrum alwaar mijn zoektocht naar orchideeënschors en glazen pot op niets uitliep. Die pot kreeg ik gisteren van Vriendin en was dus niet bestemd voor de Monstera. Maar ja, nood breekt wet. Die orchidee, die kwam wel een keer.

Waar ik gisteren tijdens het slopen van de Monstera geen rekening mee had gehouden was nachtvorst. Forse nachtvorst zelfs, waardoor de Monstera buiten er ineens heel zielig bij stond. Wilde ik nog iets van die plant redden kon ik verdere actie niet uitstellen. Ik ging over tot de aanschaf van kamerplantenpotgrond.

De drie stekken binnen stonden kregen een plekje in hun eigen, met verse grond gevulde pot. Omdat ik toch bezig was en het buiten op het balkon in de zon haast zomer leek, kregen nog wat planten verse grond. Geen overbodige luxe bleek.

Waar ik ook achter kwam was dat ik een aantal van mijn planten aan het verzuipen was. De grond van de pannenkoekenplant was niet alleen vochtig, onder in de pot had zich een plasje gevormd. Hoewel de meeste planten best met hun wortels in water willen staan, vinden ze natte aarde minder leuk. De pannenkoekenplant kreeg een grotere pot, verse aarde en nog geen water. Kunnen de worteltjes nog wat verder drogen.

Omdat de glazen pot weer leeg was, haalde ik de orchidee, de laatste uit de verzameling van mam, dat ding wat bijna 5 jaar heeft staan bloeien, uit de slaapkamer, sloeg de binnen pot aan diggelen, knipte alle verdroogde of verrotte wortels weg, brak nog wat uitgedroogde stukken plant af, vulde de glazen pot met vers water en plopte de orchidee erin. Duimen dat het weer wat wordt.

Door bovenstaande actie had ik een lege bloempot over; één van de buiten-blijf-Monstera’s zag er nog fris uit en had al wat vage worteltjes; die staat nu met de voeten in de aarde te acclimatiseren in de hoop dat het allemaal goed gaat komen.

Als laatste nam ik de lidcactus onder handen. Die had van de zomer rode lidjes gekregen en wat ik ook probeerde, ik kreeg ze niet meer groen. Wel geel zag ik vandaag. Wat niet vreemd was, want toen ik de binnen pot optilde stond er 3 centimeter stinkend water onder in de pot. Die is nu schoon, de aarde van de lidcactus is even goed doorgespoeld, en de meeste gele lidjes zijn verwijderd. Voor de meeste hoefde ik niet eens moeite te doen. Die waren al los gerot.

En dat laatste… Dat is gewoon de schuld van Poetin met zijn stomme oorlog in de Oekraïne en dat geneuzel rondom de gasleveringen. Hoewel ik geen kou leid is het wel minder warm in huis, en zijn er momenten dat het koud is. Daardoor verdampt het water in de potten minder met een rottige lidcactus tot gevolg.

View this post on Instagram

A post shared by Krystal- Houseplant care tips | Lifestyle (@_plantswithkrystal_)