Beetje jammer

Ondanks het feit dat ik niet graag in de mist rijd, geeft mist wel mooie plaatjes. Tenzij het erwtensoep is, dan is mist meer een desoriënterend fenomeen. Vanmorgen, terwijl ik via de onderste weg van Venlo naar Kessel reed, was het mooie mist. Sprookjesachtig mooi. Vooral daar waar de zon haar best deed om door de wolken en de mist heen te breken.

Het was fotogeniek weer en ik was onderweg naar de tandarts. Ik was op tijd van huis vertrokken, maar de marge was voor de verandering slechts een minuut of 5 tot 10. Gevoelsmatig niet voldoende tijd om te parkeren, door een vochtig weiland richting de Maas te wandelen, op het juiste moment te klikken, terug te wandelen en verder te rijden.

Even dacht ik, jammer dat ik niet in volle stress supervroeg ben vertrokken, maar besefte ook dat wanneer dat wel het geval was geweest, ik mijzelf niet had toegestaan om te stoppen, want stel je voor dat. Er zat niets anders op dan te duimen dat de mist er op de terugweg nog was.

Niet dus. Beetje jammer, maar ach, de plaatjes zitten nog wel even in mijn hoofd.

9 Comments

  1. Zo jammer! Ik zie ook altijd prachtige mist als ik op de snelweg rijd onderweg naar mijn werk. Als ik niet hoef te werken, lig ik dan natuurlijk nog op bed.

    Like

  2. Er zal toch wel weer een mistige ochtend opdoemen met een willig zonnetje? En precies op een dag dat je niets moet. En dan maak jij de foto van het jaar.

    Like

    1. De kans dat ik dan toevallig daar rijd is minimaal. Vier keer per jaar of zo. Waarbij tweemaal op een later tijdstip en alleen als het echt zonnig is…

      Like

  3. Klinkt hoe dan ook als een relaxte ochtend, en wat je schrijft: de plaatjes in je hoofd zijn MINSTENS zo belangrijk als de plaatjes die je vastlegt…

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.