Digivaardig in de Zorg

Ik ben al jaren werkzaam als ICT-er binnen de zorg. Hoewel ik ooit, in een grijs verleden, het deelcertificaat MTS Informatica – Programmeren in BASIC heb gehaald, heb ik geen ICT opleiding gedaan. Begonnen als ‘handige eindgebruiker’ ben ik naar applicatiebeheerder doorgegroeid; toevallig heb ik ook nog wat inhoudelijke kennis van de diverse office pakketten, en ik ben een beetje gedrild in het toepassen van ITTL en BISL. In de dagelijkse praktijd noem ik mijzelf digi-aatje omdat ik gevoelsmatig slechts één stap verwijderd ben van het predicaat digi-b(eet). Krijg ik een nieuwe zakelijke telefoon, laat ik het her-instaleren over aan de medewerker van het mobiele domein. Verder heb ik wel eens een echte ICT-er, werkzaam bij onze ICT-dienstverlener, stil laten vallen door te vragen Kan je het nog eens uitleggen, maar nu alsof je het aan je moeder verteld?

Binnen mijn huidig takenpakket valt ook het onderdeel Incident- en Problem-management. Als gevolg daarvan zie ik elk ICT ticket voorbij komen; niet alleen de incidenten en problemen, maar ook de gebruikersvragen. De eerste paar maanden vroeg ik mij vol verwondering het waarom van sommige vragen af. Want: hoe moeilijk kan het zijn om een wachtwoord te wijzigen? Een Word-document op te slaan? Een extra mailbox in Outlook toe te voegen?

Ondertussen ben ik bijna drie jaar verder en weet ik het waarom van die vragen wel. Binnen de zorg werken bij uitstek mensen met de roeping om voor hun zieke of ouder wordende medemens te zorgen. Zorgprofessionals snappen best dat bij dat zorgen ook iets van registratie en daarmee administratie komt kijken. Alleen is de verdeling zorg/administratie onder invloed van kwaliteitsnormen en zorgverzekeraars steeds meer aan het verschuiven richting administratie en dan ook nog administratie van de digitale soort. Pen en papier is niet meer voldoende. Het moet allemaal digitaal. Niet in één applicatie, maar in meerdere. Overal moet ingelogd worden, trainingen moet je online doen en laten we vooral de hardware en randapparatuur waar mee gewerkt moet worden niet vergeten. Telefoon, tablet, surface, laptop, mini-pc, dockingstation, beeldschermen en de printer. Is het niet de applicatie die geüpdatet moet worden, is het wel het apparaat. Echt, de ICT-wereld lijkt op Almelo. Soms staat het stoplicht op rood, soms staat het op groen. In Almelo is altijd wat te doen.

De afgelopen jaren is mijn bewondering voor de medewerkers van de Helpdesk met 100% gegroeid. Zij hebben de nobele taak toebedeeld gekregen onze (zorg)medewerkers met raad en daad bij te staan om valkuilen en scherpe bochten op de digitale snelweg te ontwijken en doen dat met engelengeduld. Daarnaast is ook mijn bewondering voor de zorgprofessional gegroeid. Zonder ervoor doorgeleerd te hebben werken zij op meerdere soorten hardware, in een groeiend aantal applicaties en verhoudingsgewijs met relatief weinig problemen. Een waar huzarenstuk. Je zou bijna vergeten dat er ook zorgprofessionals zijn voor wie de digitale snelweg eng en onontgonnen gebied is. Professionals die digitaal gezien wel een steuntje in de rug kunnen gebruiken.

Zonder dat ik een rol in het proces digivaardig maken van de zorgprofessional speel, heeft dit proces wel mijn interesse. Vanuit die interesse ben ik een tijdje geleden Digivaardig in de Zorg op LinkedIn gaan volgen en heb mij ingeschreven voor hun event digitale fitheid. Een maand lang krijg ik dagelijks een opdracht gemaild. Vandaag ben ik begonnen met het invullen van de quiz Basisvaardigheden. Ik had 30 (28) van de 34 vragen goed, waarbij ik een aantal keer, eerlijk is eerlijk, goed gegokt heb. En ik vraag mij echt af wat ik er aan heb om te weten wanneer Apple haar eerste iPad uit heeft uitgebracht (fout gegokt), maar het heeft mij wel het eerste certificaat in 4 jaar opgeleverd. En ik ben weer wat wijzer geworden.

Ik ben benieuwd wat de rest van de maand mij gaat brengen. Werkzaam in de zorg. nieuwsgierig geworden en wil je meedoen: inschrijven kan nog steeds. Kijk hier.