Van de week schreef ik al over mijn onvermogen om poef in slaap te vallen. Ik heb meestal wat meer tijd nodig. Uurtje of zo. Natuurlijk zijn er dingen die ik kan doen om het proces te versnellen. Na 3 uur ‘s-middags geen cafeïne meer innemen, om maar een dwarsstraat te noemen. Meditatie, yoga, een boek lezen maken dat ik mij ontspan, al hangt dat laatste wel van het boek wat ik aan het lezen ben. Ook al ben ik vooral aan het herlezen, als een boek mij grijpt, krijg Klaas Vaak geen enkele kans zand in mijn ogen te strooien.
Iets wat op een doordeweekse dag gegarandeerd een slechte nacht oplevert is een sociale avondactiviteit. De kans dat ik pas na het moment waarop ik normaal in mijn bed lig thuiskom, is enorm. Maar zelfs als ik voor mijn normale bedtijd thuis ben, ben ik de Sjaak. Na een sociale activiteit, hoe leuk ook, heeft mijn hoofd een uur of twee soms wel drie nodig om tot rust te komen. Zolang de hersencellen blijven dansen, doe ik geen oog dicht. Al was het maar omdat de gedachten je moet nu echt gaan slapen want over minder dan… uur gaat de wekker af. Heeft die gedachten zich aangediend, dan kan ik een goede nachtrust op mijn buik schrijven. Vandaar dat ik door de weeks zelden na 7 uur mensen zie.
Gisteren had ik een avond afspraak. Eentje die al drie maanden geleden was gemaakt. Ik wil best toegeven dat ik een beetje met de afspraak in mijn maag zat. Door omstandigheden spreid ik mijn contracturen over 5 dagen en vraag regelmatig ondersteuning van collega’s zodat ik even kan afschakelen. Maandag kreeg ik een brainwave en vroeg aan de collega’s of iemand mij donderdag ochtend tot een uur of tien kon waarnemen. Binnen no time had zich een vrijwilliger gemeld.
Ik ging gisteren naar mijn afspraak. Natuurlijk kwam ik na mijn bedtijd en compleet hyper thuis. Ik liet mijn laptop dicht maar las wel een paar hoofdstukken. Veel en veel te laat ging ik naar bed en zette geen wekker. Ik herhaal geen wekker. Dus ook geen malende gedachten je moet nu echt gaan slapen want over minder dan… uur gaat de wekker af.
Natuurlijk was ik gewoon om zes uur wakker want ja, je hebt een vast ritme of je hebt een vast ritme, maar ik heb wel geslapen. Kort maar goed geslapen. Het kan door de anti-histamine komen (vandaag weer gestopt) of alle buitenlucht en beweging die ik gisteren kreeg, maar ik denk zelf dat ik eindelijk de in oud Chinees met een vleugje hiëroglief en spijkerschrift geschreven persoonlijke gebruiksaanwijzing begin te snappen.
Nou ja, dat hoop ik. Zou wel fijn zijn, toch?
Koffie Digitalix 
Hahaha! Dat zou zeker fijn zijn. Heel herkenbaar, trouwens. Ik moet ook altijd nog even uitstuiteren.
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn dat je je gebruiksaanwijzing begint te snappen 😉 En een leuke conversatie hier. ‘What happened?’ Inderdaad, dat vraag ik me ook wel eens af. Ik doe ook al jaren niet meer aan avondafspraakjes, en dat terwijl ik ook al jaren geen wekker meer hoef te zetten. Maar zo hyper naar bed: nee. Ik heb een lange ‘aanloop’ nodig om alle energie van anderen van me af te kunnen laten glijden… (en schudden helpt niet)
LikeGeliked door 1 persoon
foto Jammerdal??
LikeLike
Yup. Verkeerde schoenen aan, dus op het fietspad gebleven.
LikeLike
Heel herkenbaar. Na een drukke dag kan ik vaak ook niet slapen. Dan sta ik nog helemaal stijf van de adrenaline en zo….
LikeGeliked door 1 persoon
Dat herken ik wel.
LikeLike
100% herkenbaar. En voordat de rust dan in het lijf is wedergekeerd, slaat het koppie op tilt. Want ik kan niet slapen ahhhh….
LikeLike
Kunnen we dan nergens meer tegen? Ik ga ook ‘s avonds de deur niet meer uit vanwege de verstoring van het bioritme. Nu wordt dat nogal snel verstoord, maar vroeger had ik er geen last van. Om zes uur thuis van een feestje en om acht uur op kantoor. What happened?
LikeLike
We zijn ouder geworden. Hebben meer ritme en minder bio nodig.
LikeGeliked door 2 people
Interessant. Maar zo oud bent U niet.
LikeLike
Het omslagpunt schijnt rond de dertig te liggen, en die tijd ligt ver achter mij.
LikeGeliked door 1 persoon
Door de week spreek ik ’s avonds nooit meer iets af – das war einmal – maar nu niet meer…. Deze week twee keer ’s avonds werken, en dat fnuikt me – ik ben MOE!!
LikeLike
Dat snap ik. Bijna weekend.
Pas goed op jezelf meisje.
LikeLike
Doe ik ! Gelukkig was mijn weekend nét begonnen toen ik mijn reactie tikte. Luxepositie – vrijdag is mijn (niet zo) nieuwe zaterdag…..!!
LikeGeliked door 1 persoon
Inslapen lukt maar ik word wakker, ook niet handig maar ik lees tot ik weer moe word. Afspreken doe ik niet meer als ik erna vroeg op moet, ik heb er mezelf mee want heb precies hetzelfde als jij de hyper.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb vrijwilligerswerk in de avonduren (maar dat gebeurt niet zo vaak) en eigenlijk spreek ik zelden door de weeks af. Maar dit was een vervolg op mijn verjaarscadeautje, dus wegblijven voelde niet goed.
Gelukkig heb ik lieve collega’s.
LikeGeliked door 1 persoon
Da’s fijn voor je. Je kan beter een paar uren goed vast slapen dan veel uren met vaak wakker worden.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik maak alleen nog avondafspraken als het op een zaterdagavond is en dan liefst bij mensen thuis of bij ons thuis. Gezellig met elkaar eten. Restaurants vind ik leuk voor lunch, uit eten en dan meteen naar bed als ik thuiskom vind ik niks. Door de weeks maak ik nooit avondafspraken, ik doe dat al jaren niet meer, ik wil tussen 21 en 2130 in bed liggen. De wekker gaat op werkdagen om 5.30 uur. Ik kan gelukkig wel goed in slaap vallen, meestal (volgens manlief) binnen 15 minuten. De keren dat het niet lukt zijn op een hand te tellen maar vind ik echt vreselijk, dus ik snap hoe het voor je is als slapen niet lukt. Balen.
LikeGeliked door 1 persoon