Hobby-en

in 2011 had ik de eerste drie weken vakantie. De eerste week stond in het teken van de sleutel van mijn huis krijgen, duimen dat de schilder mijn huis in 3 dagen helemaal wit met een vleugje lavendel had geschilderd, en regel dat op donderdag in het oude huis iemand was om de verhuizers op te vangen terwijl in het nieuwe huis iemand de monteur van Ziggo opving.

Vrijdagochtend bracht ik de lege verhuisdozen terug naar de verhuizer en bereide ik mij voor op een rustig weekend gevolgd door twee weken finishing touches aanbrengen. Dat liep anders. Mam ontsloeg zichzelf uit de revalidatie en de rest van mijn vakantie kon ik op en neer koetsen naar Eindhoven om te mantelzorgen. Sjipss happens.

Net als het leven. Het mantelzorgen duurde op- en af nog dik zes jaar en werd door mij afgesloten met afscheid nemen van mijn toenmalige baan, en mij oriënteren op de toekomst. Een toekomst waarin in ieder geval de badkamer en keuken vervangen diende te worden. Iets met een lekkage en van ellende uit elkaar vallen.

Hoewel ik ten tijden van het plannen van de renovatie (want zo mag die actie wel genoemd worden) nog werkzoekend was, dacht ik al wel na over de finishing touches. Eindelijk die kleine dingen doen waar ik al jaren geen puf in had. Bovendien de renovatie stond nog op de planning en dat was een beter moment om over de finishing touches na te denken.

Soms zit het mee, soms zit het tegen. Ik vond een baan, moest redelijk snel beginnen en buiten het oversauzen van de lavendelkleurige muur en het snel bestellen van wat meubels konden de touches het vergeten. Op zich niet erg. Mijn spaartegoed was behoorlijk geslonken en die eerst aanvullen voordat ik iets ging finishen leek mij een goed idee. Dankzij Corona en een no go beleid ging dat sparen als een tierelier maar tegen de tijd dat de wereld openging en mijn spaarpot meer dan goed gevuld was, liep ik op mijn tandvlees.

Ondertussen ben ik omgekiept en weer opgekrabbeld en tijdens dat opkrabbelen keek ik op een andere manier naar mijn huis en zag de probleemgebieden en ontbrekende touches. Ik maakte een afspraak met Vriendin voor een inspiratie-sessie bij IKEA, dacht in oplossingen, kreeg een huge terugval in mijn zelf-zijn, doorvoelde de trigger achter de terugval, en ging gewapend met een boodschappenlijst naar IKEA.

Daar maakte ik keuzes, vanmorgen drukte ik op de knop bestellen. Als alles goed gaat wordt het spul dinsdag geleverd. Dat geeft mij zes (vijf, want vandaag doe ik helemaal niets) om de huiskamer en hal van een frisse laag tex te voorzien en de eettafel en drie stoelen naar de Kringloop te brengen.