Het nadeel van niet tegen gluten kunnen is tweeledig. Je zien het niet en je ziet het niet. In het eerste geval heb ik het over de gluut, in het tweede geval over mijzelf. Sinds ik glutenvrij eet, is mijn huis grotendeels glutenvrij. Alles waar wij samen van eten is 100% glutenvrij maar zowel mijn moedergevoel als mijn beurs vinden het niet nodig dat hij ook glutenvrij luncht. Er komen dus gluten mijn huis in.
Ik heb een routine. Voordat ik iets te eten maak voor mijzelf maak ik eerst het deel van de aanrecht schoon waar ik mijn eten bereid, en aansluitend het stuk waar Zoon lunch en zo in elkaar flanst. Heb ik dat gedaan gaat de vaatdoek de was in, was ik mijn handen en pak dan pas mijn eten uit de (koel)kast. Zoon kookt vaak en blijft strikt aan de schone kant, gebruikt bordjes om te voorkomen dat vorken en spatels in aanraking komen met eventuele gluten die op het aanrecht liggen. Werkt als een tierelier.
Maandag ging er iets fout. Een uurtje na het eten begon ik mij beroerd te voelen. De nacht was zwaar. De twee daarop volgende dagen ook. Pijn in mijn buik, draaierige darmen, hoofdpijn, algehele malaise. Lang leven de optie tot thuiswerken.
Ik zit alleen met de twijfel. Heb ik maandag mijn routine niet goed gevolgd en is het mijn eigen schuld, of heb ik een verpakking van het een of ander gekocht waar iemand met glutenhandjes aan heeft gezeten en moet ik mij gaan aanwennen alle verpakkingen van alles schoon te maken. Iets wat ik zelfs in de hoogtijdagen van Covid niet heb gedaan.
Ondertussen heb ik het ergste achter de rug (met nog vier vrije dagen voor de boeg erg prettig) en weet ik dat ik nog steeds gevoelig ben voor gluten.
Koffie Digitalix 
Jeetje. Lekker dan… Alle verpakkingen schoonmaken is ook nogal wat. Maar dit wil je ook niet te vaak meemaken.
LikeLike
Nope. Was geen pretje.
LikeLike
Heftig hoor, zo’n allergie. Ik vind het superknap dat het samen met Zoon over het algemeen in één keuken goed gaat. En naast de ellende van zo ziek worden heb je dan inderdaad de twijfel hoe het komt… ppppffff….
LikeGeliked door 1 persoon
Het lijkt me echt best heel pittig zo’n glutenallergie. Ook vanwege de hoge mate van oplettendheid en nauwkeurigheid die erbij komt kijken! Wat naar dat je zo’n last kreeg.
LikeLike
Ik heb 2 jonge buurmeisjes die het ook zo heftig hebben. Vervelend voor jou ook.
LikeGeliked door 1 persoon
Kun je dan nog wel werken met zulke ziekteverschijnselen? Ik zou het zekere voor het onzekere nemen en in het vervolg alle verpakkingen schoonmaken. Ik heb daar ook vaak bij stil gestaan in de covid tijd. Iedereen graait maar.
LikeLike
In een rustig tempo lukt werken prima. Wel thuis en makkelijk aangekleed, veel drinken, regelmatig een paar pasjes lopen…
LikeGeliked door 1 persoon
Maar de ‘deur tot deur leur die dinsdagavond aanbelde schrok zo van mijn verschijning dat hij zijn excuses aanbood voor het storen en mij beterschap wenste. 😉
(En de collega’s waren ook lief btw).
LikeGeliked door 2 people
Vervelend zeg dat je er zo heftig op reageert.
LikeLike
We zijn het eens 😉
LikeLike
Ergste is eigenlijk altijd dat je (en ook ik) de schuld bij jezelf zoekt: wat heb ik fout gedaan? Bij mij was het waarschijnlijk de bestelde sushi. Maar die was wel lekker, en gelukkig is mijn reactie op gluten lang niet zo erg als bij jou.
LikeLike
Daarom ben ik zo blij met die pillen die de gluten grotendeels killen… Maar die neem ik alleen in wanneer ik uit eten ga (of gebruik maak van thuisbezorgd).
LikeLike