Vorige week vrijdag werkte ik op de Helpdesk. We (De Jongen van en ik) kregen het over oude ICT apparatuur en hij vertelde dat hij een hele collectie oude iPads heeft omdat sommige spelletjes alleen maar op oudere versies van de IPad gespeeld kunnen worden. Ik bedacht dat ik ook nog zo’n ding thuis had liggen, ‘s-middags gaf ik het apparaat aan hem zodat we samen even terug naar fabrieksinstellingen konden zetten en hij er weer een iPad bij had.

Even bleek een eufemisme.

Ooit had ik niet alleen een iPad maar ook een iPhone en een Mac-book. Die dingen maakte gebruik van hetzelfde Apple-ID en waren aan elkaar gekoppeld. Een jaar of zes geleden begaf het Mac-book het. Ik deed twee dingen. Ik koppelde het Mac-book los van het Apple-ID en veranderde de inlognaam voor mijn Apple-ID. Een jaar later overleed mijn IPhone en aan mijn iPad dacht ik niet meer.

Tot vorige week vrijdag. De code om het apparaat te ontgrendelen wist ik nog en natuurlijk had ik het wachtwoord van het Apple-ID bij de hand. Alleen…. toen ik de inlognaam veranderde had ik eerst op mijn iPad uit moeten loggen. Nu hing er aan mijn iPad een inlognaam die niet meer in gebruik is waardoor het wachtwoord niet geaccepteerd wordt. Wat we ook probeerde, hoeveel codes ik ook invoerden, niks hielp. We gaven het op al dacht De Jongen van dat het hem thuis wel ging lukken om met de beschikbare gegevens de beveiliging te omzeilen.

Dat lukte deels maar het niet meer bestaande account bleef etteren. Daarnaast bleek er ook een tweestaps verificatie aan te staan. Die verweest naar mijn iPhone die ik niet meer in bezit heb.

Uiteindelijk is het mij gelukt om de iPad en Iphone van mijn Apple-ID los te koppelen en is het hem gelukt met zijn Apple-ID op de iPad in te loggen. Maar dat oude account zit ook nog steeds aan dat ding gekoppeld.

Hoe vaak zou dat wel niet fout gaan als er van dit soort apparaten verkocht worden via MarkPlaats, vroeg Jongen2 van de Hepdesk zich af. Waarschijnlijk vaak. Laat dit blog een les zijn.

Ergens in 5 HAVO of de eerste van het HBO ontdekte ik De Chinese Winkel. Het werd al snel mijn favoriete zaak voor het kopen van ballerina’s (tien gulden), snuisterijen en sieraden. Op een dag kocht ik een paar zilveren oorbellen in de vorm van een handwaaier. Het mooiste… net als een waaier kon je de waaier in elkaar schuiven.

De oorbellen waren jaren favoriet maar werden lopende de tijd door andere exemplaren vervangen. In 2010 dacht ik weer eens aan ze, kon ze nergens vinden en heb tijdens mijn bezoek aan Istanbul mijn reisgezelschap gek gemaakt door op zoek te gaan naar oorbellen in de vorm van een waaier. In Istanbul bleken waaiers genoeg te koop maar in plaats dat het haakje op de bovenkant van de waaier zat (zoals bij mijn favoriete paar) hingen de waaiers ondersteboven. Ik kocht wel een paar, maar ze waren het nooit net helemaal.

Tijdens de zoveelste trip down memory lane gooide ik er een Google search tegenaan en vond de originele oorbellen op Ebay. Helaas uitverkocht. Ik bladderde door de diverse afbeeldingen van Chinese Waaier oorbellen en zag wel een aantal replica’s maar in plaats van de gedraaide kraal hebben die allemaal een nepparel.

Ik wilde het tabblad al sluiten toen mijn oog op een andere set oorbellen. Beslist niet hetzelfde maar ze spraken tegen mij. Ik sloot het tabblad alsnog, maar de oorbellen bleven door mijn hoofd spelen. Op 24 november ging ik overstag. Zocht en vond de oorbellen en omdat de site in het Nederlands was ging ik enthousiast over op bestellen. Pas toen ik de track en trace code kreeg wist ik dat ik een foutje had gemaakt. Ik had mijn oorbellen in Ierland besteld.

Op 25 november arriveerde de oorbellen op het postkantoor van Dublin. Daar werd het volgens track en trace dagelijks gesorteerd. Op 8 december nam ik contact op met de verkoopster. Een uur later veranderde de status in item has left the office. Die status veranderde niet meer. Gisterenavond nam ik wederom contact op met de verkoopster. Zij was very sorry, had al contact gehad met het postkantoor en er werd gezocht, maar omdat het al zo lang had geduurd mocht ik kiezen. Ze kon mij een nieuwe set toesturen, of ik kon mijn geld terugkrijgen.

Ik heb voor het laatste gekozen en hoop nu dat ik de oorbellen ooit in het eggies tegen ga komen. Want zeg nu zelf, zijn het geen schatjes?

Ik schreef het eerder. Ooit sprokkelde ik met een beetje spaargeld voldoende rente bij elkaar voor een vakantie in de zon. Maar net als met alles is ook deze ooit heel heel lang geleden.

Ondanks dat ik dit jaar wederom 1/6 deel van de aflossingsvrije hypotheek heb afgelost (nog eenzelfde bedrag te gaan, dan ben ik van deze schuld af) heb ik ook nog weten te sparen. Ik kreeg zo waar ook nog rente. 0,01% Op 30 november van dit jaar had ik via de rente al €1,25 bij elkaar gesprokkeld.

Een paar weken geleden las ik in mijn bankieren app dat met ingang van 1 december 2022 de rente verhoogd werd naar 0,25%. Voor iemand die rentes van 6 tot 8% heeft meegemaakt peanuts, maar wie het kleine niet eert.

Vandaag werkte ik mijn budget bij en keek ook even naar de reeds vergaarde rente. Die bleek in twee dagen met elf cent te zijn gestegen. De twee euro ga ik vast niet volmaken, maar in deze tijden van stijgende inflatie is elke euro er één.