Schemertijd

Rianne

Ineens heb ik hoofdpijn. Niet vreemd na weer een slechte nacht en nu al dik drie weken naar niet scherpe letters op een beeldscherm staren. Met nog een goed uur werken te gaan informeer ik twee collega’s dat ik vanwege hoofdpijn mijn werkdag in standje ‘bereikbaar’ af maak. Standje bereikbaar betekent alleen reageren op mails/tickets die enige spoed hebben.

Ik trek mij terug op de bank en sluit mijn ogen. Langzaam geraak ik in een situatie tussen waken en slapen. Dan hang ik ineens, zonder enige zekering, op enorme hoogte aan een kabelbaanding; lengte enorm; hoogte misselijkmakend. Ik schrik wakker, drink een glas water en sluit mijn ogen weer.

Weer zak ik weg. Ineens hoor ik een onbekende stem. Boysz, jullie snappen toch wel dat wanneer Anouschka gaat verhuizen dat jullie door jullie chocolademomentje met Rudolf vorig jaar en in de toekomst een splitsing van tijd en ruimte hebben veroorzaakt. Dat moeten jullie zo snel mogelijk, samen met Rudolf rechtzetten. Ik zie drie knuffels bedeesd ja knikken.

Ik schrik me het leplazarus, verlaat acuut de schemertijd, doe mijn ogen open, constateer dat de hoofdpijn iets minder is geworden en werk nog een kwartiertje.

7 gedachtes over “Schemertijd”

  1. Anuscka 24 augustus 2023 / 21:37

    OMG 😱😱😱 (maar we blijven nog wel parttime in het Gele Huis hoor, een tijdje, zeker de komende chocolademelkwinter)

    Like

    • Anuscka 24 augustus 2023 / 21:41

      PS: En het is Anuscka, zonder O en zonder H. Ik weet het: niet logisch. Mijn moeder wilde het MET OH, maar mijn vader gaf mij aan bij de burgerlijke stand en zei: da’s veel te veel letters. Laat dat OH maar weg. Dus nooit meer vergeten (en The Boysz ook niet): Anouschka zonder (ge)OH 😁

      Like

  2. Nicole Orriëns 25 augustus 2023 / 08:58

    In de schemerzone gebeuren soms rare dingen inderdaad. Ik kan me voorstellen dat je er daarna wel klaar mee was.

    Geliked door 1 persoon

  3. Plato 26 augustus 2023 / 23:49

    Ik had het vanmiddag ook. Ik zat een dom spelletje te doen op de mobiel. En ineens zat ik in een droom. Ik moest iets. Het had haast ook nog en ik was niet vooruit te branden. Opschieten hoorde ik. Ik dacht: ja jij hebt mooi praten want jij hebt vier armen. Het werd plotseling heel warm om me heen en ik werd zenuwachtig. Ik moest iets dan toch? Maar wat was het nou? Stommeling, werd er geroepen, ga nou!!
    En toen werd ik wakker boven dat spelletje. Moeiteloos ging ik daar weer mee door. Ondertussen dacht ik: wel fijn, ik hoef helemaal niks.
    En buiten regende het.

    Geliked door 1 persoon

  4. Nicky 27 augustus 2023 / 15:10

    Als die knuffels aan de gang moeten, kun je beter wakker blijven en een oogje in het zeil houden.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.