Sneeuwbaleffect

Gepubliceerd op door Rianne13 reacties

Toen Fotografe half april op bezoek kwam, had zij vijf zelf opgekweekte moestuinplantjes bij zich. Ondanks de afwezigheid van een geschikte pot naam ik de schoenendoos met plantjes dankbaar aan. Die pot, die kwam wel.

Na een avondje speuren op het net besloot ik dat een moestuinbak op poten perfect voor mijn ouder wordende lijf is. Ruim een week na ontvangst van de plantjes verhuisde deze in hun schoenendoos naar buiten om te acclimatiseren en ik ging op moestuinbakjacht. Helaas. De bak was uitverkocht. Online bestellen bleek geen optie dus het was wachten op het volgende moment van zin.

Dat kwam afgelopen donderdag. Tevreden zette ik aan het eind van de middag het bouwpakket bij de balkondeur tegen de muur. Morgen zet ik de bak in elkaar dacht ik en stuurde Vriendin een appje. De bak is wat groot voor die paar plantjes. Weet jij waar ze eetbaar plantenspul verkopen. Bij haar op de hoek. We spraken af maandag samen te gaan.

Die avond brak boven Venlo de hel lost. Het water kwam met bakken uit de lucht en de hagelstenen waren groot genoeg om mee te knikkeren. Beitsen, dacht ik, ik moet dat ding beitsen want anders is die bak zo naar de gallemiezen.

Zondag liep ik de schuur in om de beits te pakken. Ik vond de verf en beits die ik ooit voor mijn balkon heb gebruikt, ik vond een bijna volle pot met olie voor het houten keukenblad maar de beits bleek onvindbaar. Morgen op de terugweg ook maar even langs de bouwmarkt rijden voor beits en een kwast, dacht ik en wandelde mijn balkon op om antwoord te krijgen op mijn vraag hoeveel plantjes ik naast de gekregen exemplaren eigenlijk nodig had.

Ik kwam er achter dat de schoenendozen van tegenwoordig kwalitatief een stuk beter zijn dan de schoenendozen uit mijn jeugd. Daar hoefde maar een druppel water op te komen en de doos begon al te desintegreren. Niet deze doos. Tot de rand toe gevuld met water bleek zij waterdichter te zijn dan mijn sportschoenen. Drie plantjes bleken volledig verdwenen, eentje bleek het gevecht met een hagelsteen niet te hebben overleefd en nummer vijf doet enorm haar best maar of zij het gaat redden is nog maar de vraag.

Maandag kocht ik de de volgende planten voor in de bak: peper, aubergine, courgette, snack komkommer, sugarsnaps, rode basilicum, paksoi en sla. Onder op de plank komt een bak met tijm, hysop en appel-citroenmunt. Daarnaast kocht ik een zak moestuingrond, een pot beits en een paar kwasten.

Het plan is om dinsdag het balkon volledig onder handen te nemen. Moestuinbak beitsen, tegels schrobben, meubels schoonmaken, alle planten nalopen, moestuinbak in elkaar zetten, planten poten, rommel opruimen. En dat allemaal door vijf plantjes en een gebrek aan bloempot.

Meer sneeuwbaleffect dan dit kun je het niet krijgen volgens mij.

Oorwurm: Sail North

Gepubliceerd op door Rianne3 reacties

Wat is een betere manier om de maandag te beginnen dan met een mooi stukje muziek. Tenminste, wanneer jij en ik van dezelfde muziek houden. 😉
Oh ja, wederom een Instagram-find.

Ran out the door some years ago
Slingin’ words at my old man like thistles and stones
Said, “No need to worry, I’ll never come home”
My mum cryin’, “Don’t go!” as I raced down the road

Straight through ‘til sun fell, I kept up the pace
‘Til darkness embraced me and I lost my way
Weary from travel and wet from the rain
I stopped at a tavern in broken-mast bay

Where a rough-cut man said, “What’s your business, lad?”

I can’t find my way back home
It’s cold It’s dark I’m all alone
He said, “My boy, you’re not lost yet”
“Just follow the compass that beats in your chest”

Twelve years had gone as a wandering man
Searching for meaning in far, distant lands
Defied kings and queens and with foes, raised a glass
And fell for an outlaw named “Katie McMahon”

Oh, we sailed the sea seeking mountains of gold
And fountains of youth from the stories of old
Escaped from the perils and monsters below
But after it all, we had nothin’ to show

Then Katie said, “My love, our journey’s just begun”

“We can make our way back home”
“I’m here with you”
“You’re not alone” “I’ll fight with you, ‘til our last breath”
“To follow the compass that beats in our chest”

So we traded swords, our sails, and oars
For a simple life Twenty years,
she never left my side
‘Til she passed, one night…

Well, my love, you made it home
Without you here, I’m so alone
But I will fight ‘til my last breath
‘Cause you are the compass that beats in my chest
Yeah, you are the compass that beats in my chest


‘Compass’ by Sail North
Written by: Sail North & Michael Van Wagoner
Uilleann Pipes & Irish Whistle: Aaron Dolan