Eind september riep ik royaal ‘ja’ tegen 20 km wandelen tijdens de Venloop 2024 (eind maart). Best ruig van mij. Per week 20 km wandelen is geen probleem, maar op één dag? Ik ging in training. Ik bedacht een trainingsschema. Beginnend met 7,5 km in oktober, om met stappen van 2,5 km per maand in maart te eindigen op 20 km.
Het schema voor oktober haalde ik met gemak. Easy peasy, lemon squeezy. De telfouten van Mrs Google buiten beschouwing latend liep ik gruwelijk voor op schema. Met die opsteker ging ik november en de 10 km in. Na een voortvarend begin volgde een paar slechte dagen. Niet qua wandelen maar in het geheel. Een week later merkte ik daar niets meer van. Op zondag 12 november wandelde ik 10 km. Oké, ik was een beetje meer moe dan anders, maar hé. In de dagen ervoor had ik en de griepspuit gehad, was ik uit eten geweest en had vast wel een gluutje binnengekregen. Ik vond het niet vreemd. Iets dat ik eerder al met jullie deelde.
Op maandag de dertende mocht ik twee pakketjes ophalen. Eentje in Venlo stad, eentje in Venlo-Zuid. Ik stapte op de fiets en nog voor ik in de stad was brak de hemel open en meer dan zeiknat arriveerde ik op de eerste bestemming. Aangezien ik niet natter kon worden, en in het tweede pakket koffie zat, fietste ik door naar Venlo-Zuid. Weet thuis had ik een warme douche wel verdiend. Niet alleen dat, op tijd naar bed gaan kon vast ook geen kwaad.
De volgende dag werd ik hondsberoerd wakker. Ik melde mij ziek, zette telefoon en werklaptop uit, pakte een emmer en ging terug naar bed. Al heb ik die emmer niet nodig gehad was ik vrijdag pas wat aan de beterende hand.
Het duurde nog tot woensdag, meer dan een week na ziek worden, voordat ik voor het eerste naar buiten ging. Iets met burgerrecht vervullen. Ik ging naar het Stadskantoor, 700 meter bij mij vandaan. Normaal doe ik daar 5 minuten over, volgens Mrs Google zou ik er 9 minuten over doen en ik had er een minuut of twaalf voor nodig. De terugweg was nog triester. Dik een kwartier. Dat ik niet meteen kon stemmen maar moest wachten totdat de vrijwilligers de te volgen route hadden verlegd, deed er ook geen goed aan.
Maar goed, wat een pech, mijn conditie is weg. Bij het maken van het trainingsschema voor deze week ben ik maar niet uitgegaan van de 12,5 km die ik in december zou lopen, maar ben terug naar het voordat-ik-begon-met-trainen schema. Elke meter die lukt is mooi meegenomen maar ik ga niets forceren. Want het is een hardnekkig griepje*) dat in Nederland rondgaat.
*) Ondanks dat ik meerdere vrienden en collega’s heb die positief hebben getest op Covid, waren mijn beide tests negatief.
Wellicht is dit een signaal uit de kosmos dat je moet stoppen met hardlopen. Hou het bij wandelen.
LikeLike
Ik loop al jaren niet meer hard. Ik train voor de wandelversie van de Venloop.
LikeGeliked door 1 persoon
jee wat jammer dat je conditie zo een tik gekregen heeft, zeker nu dat je in november ‘goed op pad’ was. sterkte met de conditietraining.
LikeGeliked door 1 persoon
Bemoedigende en opbeurende groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Helaas kost conditie opbouwen meer tijd dan je conditie kwijtraken. Heel erg jammer 😦
LikeLike
Breek me de bek niet open. Maar er vandaag al weer drie (bijna) kilometer uit weten te persen.
LikeLike
In de herfst- en wintermaanden conditie opbouwen, is zwaar. Maar als je basis goed is, red je het toch nog wel? Probeer te genieten van het lopen en let wat minder op het aantal kilometers. (En soms moet je wijzer zijn… al doet het zeer.) Ik duim voor je.
Bemoedigende groet!
LikeLike
Die toch is elk jaar en een doel is een doel. Als het lukt lukt het en anders, 2025 here I come.
LikeLike
Zo’n griep kan er behoorlijk inhakken! Hopelijk kan je voorzichtig aan weer opbouwen met wandelen.
LikeGeliked door 1 persoon
Beterschap! Hoop dat het snel weer bergopwaarts gaat!
LikeGeliked door 1 persoon