Toen ik de van de week de oorbellen uit de brievenbus viste lag daar ook een envelop van mijn werkgever met inloggegevens om een kerstpakket uit te zoeken. Vorige jaar zag ik het hele uitzoeken van een presentje niet zitten en schonk het volledige bedrag aan een zorg gerelateerd goed doel. Dit jaar zit ik beter in mijn vel en ging er eens goed voor zitten. Al snel was mijn favoriete lijstje gevuld met lunchboxen en toen viel mijn oog op een fitbit-achtig iets.
Omdat ik al een aantal jaar met enige regelmaat naar zoiets zoek (maar door de bomen het bos niet zie en geen zin heb een bak geld uit te geven aan iets waarvan ik niet weet of ik het regelmatig draag) en in de wetenschap dat die lunchtrommel er wel zou komen (en dat was nog voor mijn bezoek aan Vriendin) gooide ik het smartding in mijn boodschappenmandje en schonk de rest van de punten (geen bedrag maar punten) aan een goed doel.
Dankzij snelle service viste ik het ding een kleine week later uit de brievenbus. Natuurlijk wilde ik er meteen mee aan de slag maar euh… hoe moet ik dat ding opladen? Hoe heet de app? Zoon schoot te hulp en hing het ding aan de laptop om op te laden en na het scannen van de QRcode was ik in bezit van de app alwaar ik een account aan mocht maken. Account naam en tweemaal hetzelfde wachtwoord intoetsen bleek niet zo moeilijk, maar het vinden van en aansluitend invoeren van de zes cijferige identificatiecode wel.
Pas na mijn werktijd viel het kleitablet en bleek het aanmaken van een account net als het vullen van het profiel easy peasy. Maar toen begon het. Verbind de DayBand via bluetooth met de app. Mijn telefoon vond allerlei apparaten, maar geen DayBand. Zoon kwam wederom to the rescue. Hij drukte op meerdere knoppen, paste wat settings aan, sloeg het zojuist aangemaakte profiel op en vond vijf DayBands. Duidelijk een populaire gadget hier in het complex. Na de juiste DayBand te hebben gekoppeld (hoe het serienummer te vinden wist ik dan weer wel) gingen wij beide weer over tot de orde van de dag. Hij ging koken, ik schreef dit blog. Onderwijl nadenkend over een mogelijke carrière switch want ik begin steeds meer op een digi-zetje te lijken.
En dat allemaal voor een veredelde stappenteller.
Koffie Digitalix 
Mijn digitale bioritme is op dit moment ook enorm laag. Gezeur over een familienieuwsbrief, compleet het spoor bijster in de nieuwste versie van wp.org en een blinde kennis die ook zoiets wil, maar dan voor het continu meten van z’n bloedsuiker op een iPhone. Ik denk aan 3 weken spontane vakantie zonder bereikbaarheid.
LikeLike
Dat laatste is zo herkenbaar. Maar ik kan geen vakantie van mijzelf nemen.
LikeLike
Ik heb het al vaker gezegd: Zo’n zoon wil ik ook! Denk je maar eens in: proberen “bij” te blijven zonder “kinderen” om je heen – en dan is mijn mijn startpunt vwb Digi-A tm Zetje nog een heel stuk lager dan jouw startpunt…..
Overigens: wat een leuk kerstcadeau van je werkgever! Ik houd wel van verrassingen – maar dan wel verrassingen waar je ook écht iets aan hebt (en dat kan wel eens misgaan…).
LikeLike
Ik heb in het verleden inderdaad een berg verrassingen gehad waar ik nul komma niks aan had. Dus ik ben heel blij met deze oplossing.
LikeLike
En jij vindt het goed dat die jongen het ouderlijk nest verlaat? Vastbinden zeg ik.
LikeLike
Mijn hoop is gericht op de overspannen woningmarkt in de regio Eindhoven.
En als hij gaat… zal ik weer zelf moeten gaan puzzelen (of de Jongens van de Helpdesk inschakelen. Die zorgen ook goed voor mij).
LikeGeliked door 1 persoon
Doen we weer eens met wat anders spelen!
LikeLike
🤣
LikeLike
Wat heb je je zoon toch lekker opgevoed, ik vond mezelf al heel knap dat ik mijn telefoon met de werkauto kon verbinden. Ik hoop dat je stappenteller een beetje met je meebeweegt.
LikeLike
Ineens blijkt dat ik het basisaantal stappen makkelijk haal. Echt…. ik voel mijzelf zo groots…
LikeLike
Uhm…. dit soort gadgets en apps laat ik heerlijk aan mij voorbijgaan. Ik fitbit dagelijks in de tuin en daar heb ik geen serienummers, inlogcodes of accounts voor nodig. Ah, the simple life! 🤓
LikeGeliked door 2 people
Herkenbaar
Kocht een muts met een lampje erop
Moest worden opgeladen maar hoe ? Na veel zoeken en pielen ontdekt dat er een soort van usb stick in zat maar deze paste vervolgens in geen van onze opladerstekkers
Dus nu een muts met lamp die het niet doet
LikeLike
Dat is ook fijn. Alles zou usb-c moeten zijn maar mijn e-reader en mijn hema oortjes hebben net een afwijkend formaat. Gelukkig wel weer hetzelfde afwijkende formaat, maar toch.
LikeLike
Ik zoek juist een simpele stappenteller die alleen mijn stappen telt. Telefoon heb ik niet constant bij me en een smartwatch moest ik ook app bij zoeken, zou ik wel willen maar ik kan de cijfertjes op de smartwatch kan ik niet lezen zonder aparte bril of loep en die heb ik ook niet altijd bij de hand. Teruggestuurd want alle andere toeters en bellen wil ik ook helemaal niet
LikeLike
Als je een simpele stappenteller vindt, laat maar even weten. Ik gebruik dit ding vooral als stappenteller. De andere paar functie die ik heb geactiveerd zijn leuk maar ik heb geen behoefte om op dat superkleine schermpje what’s appjes of zo te ontvangen.
Ik kijk er relatief weinig op… maar dat het ook een echt horloge is (en de tijd redelijk leesbaar is ook zonder leesbril) is wel fijn.
Ik verbaas mij vooral over het aantal stappen dat ik als mens hier in dit kleine huisje zet.
LikeLike
De ene dag wil ik een superslim horloge en dan een dag later denk ik weer dat ik dat juist niet wil. Een collega van mij heeft onlangs een Garmin van meer dan duizend (!!!) euro gekocht. ’t Ding zet alleen nog geen koffie, maar verder….. Nee, toch niet mijn ding heb ik besloten. Of toch wel? Kweetniet…
LikeLike
Dat gaat mij te ver. De stappen tellen is leuk (handig) de rest.. Het meeste heb ik niet aangezet. Alleen bloeddruk en hartslag… Maar dat wordt alleen gemeten op momenten dat je dat scherm aanzet.
Dus ik ga voor de stappen en dan berekent het ding zelf kilometers en calorieën…. en die laatste vind ik niet interessant.
LikeLike