Koffie Digitalix

Je zit de laatste dagen wel heel veel achter je laptop en bureau. Waarom is dat? Ik geef uitleg. Drie knuffels luisteren gespannen. Ai does not get it. Joes is vrij. Wai goes joes not lekker on un tak in un boom liggen? Det is de best wee om vrij dees door te brengen. Ik leg uit dat daar genoeg ruimte voor is, al moet ik de tak die breed genoeg is zodat ik er rustig op kan liggen nog vinden.  

Ik snap het wel, piept Rozi. Het is fijn om iets om handen te hebben en ik denk dat laptoppen achter je bureau beter voor je rug is dan dat gelummel op de bank. En schrijven is beter dan dat boerderijspelletje. Al zijn de schaapjes wel heel erg leuk.  

Beide opmerkingen zijn niet helemaal leuk om te horen. Toet zegt niets. Staart zwijgend in de verte al waag ik het te betwijfelen of hij ook maar iets ziet. Ik besluit het lot te tarten en zeg Zouden jullie aan de kant willen gaan zodat ik kan beginnen?  Braaf doen de twee kleintjes wat hen gevraagd wordt. Zelfs Toet maakt aanstalten om aan de kant te gaan. Maar dan.. 

Begrijp ik het goed dat jij nadenkt over het schrijven van een boek? Ik knik. En dat je moet kiezen tussen Lamme Urgh en ons als hoofdrolspelers? Ik knik weer. Toet barst in lachen uit. Wat ben jij dom zeg, verklaart hij. Verbaasd kijk ik hem aan. Je weet dat het niet verstandig is om de persoon die voor je eten zorgt te beledigen, vraag ik hem fijntjes.  

Toet wuift mijn opmerking weg. Je hoeft niet te kiezen, legt hij uit. Ik ga geen twee boeken tegelijkertijd schrijven, mompel ik. Dat voelt als een beetje te veel.  Toet schudt zijn hoofd. Dat bedoel ik ook niet. JIJ lijkt het te zijn vergeten, maar wij maken deel uit van dit blog. Het is de hoogste tijd dat wij weer regelmatig avonturen beleven.  

Mijn mond valt open. Yeas! jubelt het beertje. Toet hef gelijk. Wai want elke wiek un new adven-tuur! Rozi en Toet knikken instemmend. En als je dan nog tijd overhoud, dan kan je altijd over Urgh schrijven, piept Rozi.  

Ik snap de Boysz, maar elke week? Is dat niet een beetje teveel van het goede? vraag ik Boysz. Dan blijft er geen tijd over om lekker rustig op een tak naar de voorbijdrijvende wolken te kijken. Eén keer per maand is denk ik wel genoeg.  De heren gaan in overleg. Om de week, doet Toet een tegenbod. Voor minder gaan we niet. Wij hebben rechten en zijn aangesloten bij de VMK dus…. 

De Vakbond voor Magische Knuffels. Die had ik niet zien aankomen. Zuchtend ga ik overstag. Wai sal help met de aidies, belooft het beertje. End den joes ken schrijf dem up on duh bloggie.  

Het moge duidelijk zijn. Dit blog is geboren uit overmacht. Mes op de keel. Etcetera.  

Toet, Rozifantje en Moeltje zijn drie magische knuffels met een eigen willetje. Toet is van oorsprong een CliniClown muis, Rozifantje is een creatie van Appelig en daarmee one of a kind. Moeltje is in 1997 in de rugzak van Zoon mee naar Nederland gekomen en woont hier sindsdien min of meer illegaal.