Ik ben niet de meest gespierde persoon in de wereld. Niet alleen de ‘zichtbare’ spieren zijn zo goed als onzichtbaar, de onzichtbare exemplaren deden hun werk niet altijd goed. Ik heb het nu over de bekkenbodemspieren. Mocht je denken, dit wordt TMI (Too much Information) blog, stop dan hier met lezen.
Ergens rond mijn elfde/twaalfde levensjaar merkte ik dat die dingen niet deden waar ze voor zijn aangenomen. Deels natuurlijk mijn eigen schuld met het aangeleerde gedrag om elke keer voordat ik naar buiten ga die ene druppel uit mijn blaas te duwen. Het effect was dat ik altijd het idee had te stinken. Iets dat ik ook deed. Het antwoord van mijn moeder op de ongetrainde spieren was niet het opstarten van een trainingsprogramma maar de aanschaf van inlegkruisjes. Het stinken was over, maar de oorzaak niet weggenomen.
De rest van mijn leven heb ik wel eens oefeningen voor mijn bekkenbodemspieren gedaan maar dat leek niets uit te maken. Het inlegkruisje bleef een vast onderdeel van mijn aankleedritueel. Sinds ik wat bewuster bezig ben met mijn voetprint heb ik de wegwerpexemplaren vervangen door katoenen, wasbare, kruisjes.
Een maand of drie vier geleden viel het mij op dat ik a) minder vaak naar het toilet ging (deels omdat ik aan het uitdrogen was) en b) niet meer ‘lekte’. Anders kan ik het niet omschrijven. Langzaam maar zeker verdween ook het katoenen exemplaar uit het aankleedritueel en ook nu, nu ik weer (bijna) voldoende drink blijf ik droog. Ben ik uitgelekt. Ook op koude dagen. Ook wanneer ik niet elk uur even voor de zekerheid naar het toilet ga.
Heel eerlijk: dat geeft de burger moed voor wat betreft het opbouwen van spieren op andere plekken want als het mij lukt om na 61 jaar verwaarlozing de bekkenbodem aan de gang te krijgen, moet het met de rest ook lukken. Toch?
Bijzonder dat je niet meer lekt.
Ik wordt over paar maanden 75 en heb sinds ruim een jaar ook beetje last van lekken. Gek genoeg soms ook als ik half uur ervoor geplast heb en dat doe ik altijd zorgvuldig ook. Vooral in de ochtend heb ik daar last van, in de middag minder. Bij opstaan span ik alles netjes aan maar soms vergeet je dat wel eens. En na fietsen moet ik ook goed opletten bij van het zadel schuiven. Je leert de vervelende momenten wel. Ik had nog een soort bakerdoeken van mezelf als baby van dik flanel en die heb ik vernaaid tot inlegkruisjes, ik had een setje gekocht in verschillende maten en zo een maat die het beste beviel. Ze sluiten met een drukkertje en die kwamen uit de naaibox die ik van mijn moeder erfde, aan het papier te zien ook al 100 jaar oud.
Dagen dat ik van huis ben gebruik ik wel een echte tena dat is toch prettiger voelt saver.
En elke keer dat ik iets erover lees of zie, gebruik ik de bekkenbodemspiertjes even, ben er ook voor naar gespecialiseerde therapeute geweest omdat ik tijdens de overgang veel last van blaasontstekingen had en dat had er kennelijk ook mee te maken
LikeLike
Je eerste zin: daar vind ik dus zelf ook. Ik dacht dat het juist erger zou worden …
Slim dat je je eigen stoffen inlegkruisjes hebt gemaakt. Dat voelt zoveel prettiger (en is zoveel beter dan die kunststof gevallen met allerlei soorten parfums).
LikeGeliked door 1 persoon
Het voornaamste is dat je niet meer lekt! Dat geeft de burgervrouw moed.
Ik ben een ouwe zeikerd maar heb geen lekkages. Na de bevalling ben ik mijn bekkenbodemspieren gaan aanspannen, dat ‘moest’ toen nog.
LikeLike
Daar kan ik mij niets meer van herinneren. Wellicht van na mijn tijd (of ik heb niets met de boodschap gedaan want ik lekte altijd al).
LikeLike
Bijzonder! Het menselijk lijf zit gecompliceerd in elkaar, en over het algemeen gaat het naarmate je ouder wordt alleen maar bergafwaarts. Misschien oefen je die onzichtbare bekkenbodemspieren ongemerkt tijdens het wandelen? Ik train ze bewust, onderdeel van mijn MediYoga programma. En ook handig in verband met ons compost toilet, waar ik niet op mag plassen. Ik kan het ene dichtknijpen en het andere ontspannen… (en vice versa) 😮
LikeLike
Ik vermoed dat het wandelen en het flex programma er mee te maken hebben. Maar hoeveel?
Dat laatste kan ik nog niet. Is wel handig voor het zoveel jaarlijkse darm onderzoek.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, ook! 😬
LikeLike
Bijzonder dat de lekkage verminderd is!
Ik lek al mijn hele leven. Als kind alleen als ik lachte of sprong en dan niet een paar druppeltjes, maar gewoon alles. Dan stond de pies in mijn schoenen, als ik die aan had. Later, na 3 bevallingen, bleek ik een verzakking te hebben. Sinds een jaar of twaalf niet alleen een baarmoederverzakking, maar ook een blaasverzakking.
Daardoor verlies ik regelmatig druppeltjes. Maar dat verschilt heel erg per periode. Soms houd ik het dagenlang droog en dan weer de hele dag door op verschillende momenten druppels.
Liefs van Aaf (zuinigaan)
LikeLike
Ik begin steeds meer het idee te krijgen dat ik in het verleden gewoon te ‘hortig’ ben geweest tijdens het toiletbezoek en te weinig tijd nam en dat ik nu ik wat ouder ben die tijd wel neem. Zomaar ineens.
Vraagje: is er niets aan een baarmoeder en/of blaasverzakking te doen?
LikeLike
Ja je kunt je aan een verzakking laten opereren. Er was jaren geleden heel veel gedoe over deze operaties. Er werden ondeugdelijke matjes gebruikt die veel klachten gaven.
De gynaecologe vertelde mij ook, dat een operatie geen garantie is dat de incontinentieklachten verholpen zijn. Soms wordt het door de operatie erger volgens haar.
Zoals het nu is, vind ik het leefbaar en hoef ik geen operatie. Ik draag dagelijks een incontinentie inlegkruisje en heel zelden is dat niet voldoende, maar daarbij gaat het hooguit om een paar keer per jaar.
Lang geleden heb ik een tijd lang bij een bekkenbodemfysiotherapeute gelopen. Toen had ik nog alleen een baarmoederverzakking en geen blaasverzakking. De oefeningen hielpen wel wat en ik doe ze nog regelmatig.
LikeLike
Soms is niets doen een goede optie.
Dank voor de aanvullende uitleg.
LikeLike
Ik heb ook last van die onzichtbare spieren. Ik merk wel dat ik de laatste tijd mij wat meer moet concentreren zodat ik mijn bekkenbodem aan span op het moment dat het nodig is. Ik gebruik eigenlijk altijd inlegkruisjes, het geeft mij toch wat meer vertrouwen voor het doorlekken. Ook omdat ik meer moet drinken van de huisarts, en daardoor veel meer naar het toilet moet. Dan moet ik echt mijn spieren aanspannen, want anders gaat het geheid mis.
LikeGeliked door 1 persoon
Nu ik meer moet drinken ben ik ook even bang geweest weer wat meer moeite te moeten doen…
Die moeite klopt. Voor het drinken. Niet voor de spieren.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat meer drinken kost mij ook moeite. Ik begin in de morgen goed, en als ik wandel ook. Maar nu over de hele dag volhouden. Toen ik werkte was het geen probleem en stond er altijd een flesje in mijn nabijheid. Nu vind ik het lastiger…
LikeLike
Ik heb een mooie fles, 0,75 l gekocht en tot nu toe lukt het om die zeker anderhalf keer leeg te trekken.
En ik ben aan de jus d’orange.
LikeGeliked door 1 persoon
Zou het door het wandelen komen? Ik had katoenen inlegkruisjes maar die liggen in de kast, ben niet van dei plastic troep maar die werkten wel beter.
LikeLike
Je schrijft het zo grappig! Mijn fijn dat je lekkage opgelost is. Nu de mijne nog. Van de vloer dan, he. Die andere heb ik geen last van. Ik moet zeggen dat ik mijn onzichtbare spieren wel regelmatig train. Maar of het daaraan ligt?
LikeGeliked door 1 persoon
Dat vermoed ik wel…
LikeLike