
Ik was al even niet meer in het Jaomerdal geweest. Iets met snel tussen twee afspraken door mijn kilometers maken en het Jaomerdall is nooit snel. Het was schrikken. Daar waar de natuur ooit de natuur was, heeft de mens besloten in te grijpen. Bomen zijn gerooid, struikgewas is, net als de sfeer, verdwenen. Je reinste kaalslag. Het zal wel weer terugkomen maar voor nu was het schrikken. Hard schrikken. Oordeel zelf maar.









Echt een jaomerdal; jammerlig, maar ja.
LikeGeliked door 1 persoon
Jij weet het en je kent het, maar ik zie niks vervelends eerlijk gezegd.
https://bertiebo.blogspot.com/
LikeLike
Dat kennen speelt mee ja.
En de natuur blijft prachtig ook al is er minder van..
LikeLike
Jouw reactie snap ik, het is je tweede thuis. Ik maakte dat ooit mee in de Hatertse Vennen, zo’n kaalslag. Pas later besef je dat ‘openheid’ niet alleen nodig is af en toe, maar ook z’n charme heeft. Dat biedt weer kansen aan andere natuurwezens….
LikeLike
Ik zag meer verschillende vogels dan ooit…
LikeGeliked door 1 persoon
Kijk, dat bedoel ik! Er komt andere natuur voor terug! Mooi!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een kaalslag, ik vraag me toch af waarom dat zo nodig is. Maar de zwammen zijn mooi!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik houd mij vast aan het idee dat alles wel weer terug groeit. Maar het is wennen.
LikeLike