Eén van de projecten waar ik aan werk heeft betrekking op roosteren en de inrichting van het roosterprogramma. Daar komt, dankzij de arbeidstijdenwetgeving, meer bij kijken dan je in eerste instantie zou verwachten. Medewerkers moeten niet alleen voldoende uren maken, er moet ook rekening gehouden worden met bijvoorbeeld rusttijden. Iets dat in een tijd van personele tekorten binnen de zorg nog wel eens in het gedrang raakt.
Een paar weken geleden liep ik in een meeting een voormalig beheerder van het roosterprogramma tegen het beeldscherm. Zij spuide haar ongenoegen over de vele schendingen en ongezonde roosters en, buiten dat ik het volmondig met haar eens ben, bracht haar passie een oud collega van mij in herinnering. Ook een voormalig beheerder van het roosterprogramma.
Wat denk je: die middag ging ik wandelen en ik kwam mijn oud-collega tegen. Ik vond het wel een grappig toeval en dat vertelde ik haar ook. Na een kort praatje vervolgde wij ons beider weg.
Vorige week stond er een afspraak met de voormalig beheerder op de planning. Zij gaat binnenkort met pensioen en ik mocht haar het hemd van het lijf vragen. Helaas ging die afspraak niet door. In plaats daarvan heeft zij een speciale overdrachtsmap voor mij gemaakt. Die ik vandaag zag staan. Via teams gooide ik een bedankje haar kant op en ging wandelen…
Jullie raden vast al wie ik tegen het lijf liep. Inderdaad. Mijn voormalig collega. Eén keer is toeval, twee keer heeft vast een betekenis. Denk ik.
Koffie Digitalix 
Ik herinner mij het consequente kankeren op de roostermakers op mijn scholen.
Op anciënniteit waren de mooiste roosters en lokalen voor de oudere garde? Of was het lui voortborduren op oude roosters.
Voor de invaluren waren de ingeroosterde lokalen altijd vervelend.
Voor mij is altijd een vaklokaal voor een vakdocent altijd mijn wens geweest.
Ja, roosteren is een vak!
Vriendelijke groet,
LikeLike
Het is een vak en er zijn maar weinig specialisten. Vaak moeten mensen het er maar bij doen. Heel vervelend.
LikeLike
Op de meeste vo-scholen zijn vaste roostermakers in dienst.
Naar mijn idee wordt elk jaar het oude rooster gecopieerd. Terwijl helemaal opnieuw beginnen ook voordelen heeft.
Bij het wensenlijstje aan het einde van het jaar wordt vooral gekeken naar oude teamleden.
Terwijl juist beginnende docenten baat hebben bij een plezierig rooster.
Je hebt gelijk het is een vak. De een kan het en de ander zal het nooit leren ….
LikeGeliked door 1 persoon
Als (voormalig)iplanner wil ik toch even een lans breken voor de roosteraars. ZEKER in deze tijd is het voldoen aan de legio wensenlijstjes een kunst an sich 😇
LikeLike
Klopt. Het is een kunst en een vak apart.
LikeGeliked door 1 persoon
Van roosteren heb ik totaal geen kaas gegeten… Maar met je voormalig collega denk ik dat je gelijk hebt. Eén keer is toeval, maar bij twee keer moet het wel een betekenis hebben. Maar wat🤔dan. Hopelijk komen we daar ooit achter🍀
LikeGeliked door 1 persoon
Wie weet. Misschien sleur ik haar het project wel in… Houd het ons beide van de straat.
LikeGeliked door 2 people
Lijkt mij een goed idee 😊
LikeGeliked door 1 persoon