
Het begon met een jaardoel… 1.800 km wandelen in 2025. Omdat ik ben wie ik ben en er in december niet achter wil komen dat ik nog 1.000 km moet wandelen, gooide ik er een berekening tegen aan en deelde de kilometers door het aantal dagen. Het resultaat: als ik dagelijks 4,9 km en een beetje wandelde, zou ik mijn doel halen.
Ineens was daar het tweede doel. Minder vast dan de 1.800 km, maar toch. Elke dag een stukje wandelen, ziektedagen uitgezonderd. Heb ik veel tijd en zin ga ik er met Grumpy op uit, en anders is het rondje Brug tot Brug niet te versmaden. De uiterwaarden zijn altijd anders, zelfs wanneer er een dag niets gebeurt in de natuur.
Vandaag had ik alle tijd van de wereld en ging richting Jaomerdal. 6,6 kilometer later keerde ik niet echt moe maar wel tevreden huiswaarts. Aangezien ik mij in de ochtenduren al in het zweet gegrondoefend had kon ik mij overgeven aan een geliefde hobby. In de zon, vegeteren op het balkon. Heerlijk. Tot ik rusteloos werd…
Rusteloos, want nog niet langs de Maas gewandeld…
Echt, het moet niet gekker worden. Het lijkt wel het omgekeerde verhaal van de tien kleine visjes…. Die raakte steeds iemand kwijt, ik krijg er doelen bij.
ps. Tot nu toe heb ik weerstand geboden en de kans dat ik dadelijk weer even ga vegeteren op het balkon, want morgen geen tijd, is zeer wel aanwezig.
Je kan ook langs de Maas vegeteren toch?
LikeLike
Niet als ik loop te zweten… Dat had ik vandaag al ergens gedaan…
LikeLike
Wandelen gaat in je benen zitten 😄
LikeLike
Meer in mijn hoofd… 😉
LikeLike