Koffie Digitalix

In februari van dit jaar liet ik vanuit twee gedachten mijn neus voorzien van een piercing. Ten eerste vind ik een neusringetje mooi. Daarnaast was het een symbolische actie. Een zichtbare reminder voor de dames Me, Myself & I dat ik goed ben zoals ik ben. Dat ik voor niets of niemand ter wereld hoef te veranderen en al helemaal niet voor een mogelijke vrijer. Niet dat ik zoekende ben, maar stel je voor dat ik over iemand struikel. Of iemand laat struikelen. Dat is, gezien het feit dat ik motorisch gestoord ben, waarschijnlijker. 

Het werd lente en ineens was het geen lange mouwen en broeken weer meer. Tijd om de luchtige kleding uit de kast te halen. Gehuld in t-shirt en korte broek lag ik op het balkon te bakken. Tot het tijd werd voor mijn dagelijkse wandeling. Eén stemmetje leidde mij richting de klerenkast om een lange broek te pakken want die ongeschoren witte bubbelbenen kan je echt niet aan de mensheid tonen! De dames waren het er niet mee eens. Kan mij de mensheid schelen, zei nummer één. Denk je echt dat er iemand naar je benen kijkt! Echt niet! deed nummer twee een duit in het zakje.

Nummer drie kwam met een vraag. Heb jij weleens gehoord van het gezegde ‘met zulke vrienden heb je geen vijanden nodig’? Ik knikte van ja. Niet dat de dames dat kunnen zien, maar bewegen schijnt goed te zijn voor een mens. Ondanks geen antwoord nam nummer drie wederom het woord. Heb jij die piercing niet laten zitten om jezelf eraan te herinneren dat je goed bent zoals je bent en dat je voor niemand hoeft te veranderen? Een professioneel jaknikker had niet beter kunnen knikken. Misschien moet je dan ook eens stoppen met het luisteren naar dat achterlijk stemmetje. Ik weet niet wie het is, maar zij is er goed in om jou klein te houden. Jij bent goed in jezelf klein houden. STOP DAARMEE! Dat laatste kwam uit drie monden tegelijk.

Het gebeurt niet vaak dat Me, Myself & I het eens zijn. Dit keer wel. Dankzij de ingetrapte open deur besefte ik wat een druiloor ik bij tijd en wijle ben. Want ik weet dat ik niet naar dat stomme stemmetje hoef te luisteren, maar sommige patronen zitten zo diep ingesleten dat het een zichtbare reminder op haar plaats is. 

Had ik al gezegd dat ik blij ben met mijn piercing?