Koffie Digitalix

In het verleden heb ik gebruik gemaakt van zowel Apple, Microsoft en Google software. Misschien schop ik tegen zere benen, maar mijn voorkeur gaat uit naar de Google varianten. Daar maakte ik zelfs gebruik van in de tijd dat ik nog een Mac-book (light) had.

Tijdens de Huismussen-opstartfase kreeg ik vanaf meerdere kanten te horen dat je qua data beveiliging bij Microsoft het beste zit. Ik nam eerst een persoonlijk proefabonnement. Dat werkte op zich goed, maar het mailadres oogde niet echt zakelijke. @micosoft.com. Ik beëindigde de persoonlijke proefperiode, en stapte over op de zakelijke variant. Mooier mailadres en belangrijker, extra beveiliging in de vorm van de authenticator. Op mijn telefoon. Die ik kwijtraakte en daarmee de toegang tot de authenticator. Terwijl ik dik twee maanden niet kon inloggen ging mijn proefabonnement automatisch over in een echt abonnement. Katsjeng.

Omdat ik totaal niet kon inloggen regelde ik een mailadres via mijn website en ik maakte gebruik van het account van mijn opdrachtgever om met Microsoft producten te stoeien. Voor mijn opdrachtgever. Zelden voor mijzelf want voor mijn persoonlijke administratie maak ik gebruik van Google.

Bovenstaande betekent dat ik twee keer cloudopslag ter beschikking heb; hoe het bij Microsoft zit weet ik niet, maar bij Google mag ik met een gratis account 15GB aan data in de cloud zetten. Gratis klinkt leuk, maar cloudopslag is nooit gratis. De hoeveelheid energie die nodig is om een datacentrum te laten draaien is enorm. De CO2 uitstoot van alle cloudopslag data centra lag rond 2010 op hetzelfde niveau als de uitstoot binnen de luchtvaartsector. De hoeveelheid cloud opslag is sinds die tijd alleen maar toegenomen.

Ik heb twee wolkjes. 30GB bij elkaar. Voor sommige mensen nauwelijks genoeg, voor mij veel te veel. Aan het begin van mijn vakantie ben ik er even voor gaan zitten en heb mijn hele bedrijfsadministratie van Microsoft overgezet naar Google. Binnen een uur was ik klaar en kon ik mijn Microsoft abonnement (zo goed als nieuw, nauwelijks gebruikt) opzeggen.

Aansluitend ben ik mijn foto archief ingedoken en heb er geen stofkam maar wel een bezem doorheen gehaald. Ongeveer de helft van alle recente foto’s stond niet alleen in de Google cloud maar ook op WordPress, Instagram en Facebook. Nu niet meer. Niet alleen ruimde ik alle dubbele foto’s op, ik keek ook kritisch naar de overgebleven exemplaren. Soms maak ik 10 bijna dezelfde foto’s; deel er één met de wereld en vergeet de rest. Nu mag zelfs het datacentrum ze vergeten want… hop, naar de prullenbak.

Wat ook naar de prullenbak ging waren de diverse productiviteitstools. Ik kan mij helemaal verliezen in apps als Trello, Asana, Monday, Click-up en Kanban flow, maar Google Task werkt voor mij net zo goed. En hop, daar ging weer een abonnement de map ‘opgezegd’ in. Ondanks het (her)ingebruik nemen van Task, Docs en Spreadsheets, en het overhevelen van de administratie naar Google zit ik qua opslag op 3,39 GB. Ik denk niet dat ik ooit aan de 15 GB ga komen; voor die tijd heb ik vast al weer het één en ander opgeruimd.

Maar goed. Dit blog staat onder digi-gedoe maar had ook onder levensstijl kunnen staan want dankzij mijn opschoningsactie heb ik mijn voetdruk mooi weer een beetje verkleind. Verder ben ik aan het overwegen om een deel van de bestanden op een externe drive (USB-stick) te plaatsen om nog meer energie te besparen. Een druppel op een gloeiende plaat, ik weet het. Maar elke druppel is er één.

Zeker nu Jan Rap en zijn maat voor elk hondsgezeik AI inzet en AI, jullie raden het al, bakken met energie nodig heeft om een simpele, negen van de tien keer niet kloppende, samenvatting te maken. Of een middelmatige tekening op te leveren die niet kan tippen aan het werk van een echte artiest. Enfin, daar ga ik het in een ander blog wellicht eens over hebben.

Voor nu sluit ik af met de vraag: heb jij de digitale voorjaarsschoonmaak 2025 al gedaan? Of ben jij een digitale hoarder? Ik lees het graag.