Koffie Digitalix

In principe is het antwoord natuurlijk ja. Ooit een normaal mens ontmoet? En dan ga ik mijzelf nu tegenhouden voordat ik begin te filosoferen. Terug naar het onderwerp. Ik bracht vandaag een bezoek aan een uitvaartcentrum. Midden in een woonwijk. Aan een doodlopend straatje. Gelukkig wel met voldoende parkeerplekken. Tenminste, daar leek het voor mijn familie op.

De motorrijders die na ons aan de buurt waren om afscheid van een geliefde persoon te nemen, dachten daar anders over. Met een zee aan lege parkeerplekken werden motoren op de stoep neergeplempt. Voor uitritten, achter geparkeerde auto’s. Het verzamelen en troosten? Midden op straat. Dik twintig motoren, ongeveer 30 rijders. Zodat de mensen die wel correct geparkeerd stonden het straatje niet uit konden.

Ik probeer tegenwoordig wat rustiger te blijven in het verkeer. Je weet nooit waar die persoon die je net afsneed mee kampt. Je weet niet waarom die ene meneer zo langzaam rijdt, of waarom die mevrouw 100 meter voor een stoplicht al begint te remmen. Maar er zijn grenzen. En die grens is bereikt wanneer de kleine draaicirkel van Grumpy niet klein genoeg is omdat een stel van die @#$%^&*() je klem hebben gezet.

Toch ben ik netjes gebleven. Want ja.. Ik ben dan wel gek, ik ben niet achterlijk. Nou ja. Het staat op het net. Kan ik het nu loslaten.

Fijn weekend allemaal. Rij en parkeer veilig! ❤️