Ergens in mijn vakantie deelde ik mijn ondernemers-toekomstbeeld met jullie. Eén van de dingen die ik schreef was dat ik mij niet echt een ondernemer voel, en dat mocht mijn huidige opdrachtgever mijn in 2026 nog steeds willen inzetten, ik voor een dienstverband zou gaan. Het plan was om in september dit gesprek aan te gaan.
Dat was in juli. Het werd augustus en ik kwam de man met de hamer tegen. Hard. Dusdanig hard dat ik mijn nieuwe slaapkamer nu al kan dromen. Op 2 september ging ik voorzichtig terug aan het werk. Die dag bestond voornamelijk uit bijlezen en overleggen voeren. De dag ging als een tierelier, tot aan het laatste overleg.
De programmaleider HR projecten deelde mij mede dat een interne medewerkster bereid was gevonden mijn taken binnen de HR projecten over te nemen. Sterker nog, zij was al begonnen. Iets met dringend handjes nodig hebben die ik, vanwege aan mijn bed gekluisterd zijn, niet kon leveren.
Aansluitend had ik een gesprek met de huidige leidinggevende van het projectenbureau en tot zijn spijt heeft hij op dit moment geen project op de plank liggen dat aansluit bij mijn expertise. Dat bleek trouwens niet helemaal waar. Ooit ben ik door hem benaderd voor een project rondom ‘het schrijven en via de website ontsluiten van documenten ten behoeve van de medewerkers’. Hoewel dat project nooit echt van de grond is gekomen, staat die website er wel en HR wilde heel graag wijzigigen doorvoeren op hun onderwerpen.
Met andere woorden, ik heb mij deze maand volledig vast kunnen bijten in mijn oorspronkelijke project. Ondanks het zetten van enorme stappen (naast het overdragen van al mijn kennis binnen de andere HR-projecten) binnen dit project lijkt de oorspronkelijke decharge datum van 30 september iets te voortvarend. Zoals het er nu naar uitziet kan men mij tot half oktober benaderen voor dit laatste project. Voor de andere projecten stopt het per 30 september.
Zoals de titel al aangeeft levert mijn naderend vertrek wat mixed emotions op. Mijn plan als virtueel assistent was en is het leveren van office diensten (administratieve, secretariële en/of contentondersteuning aan kleine zelfstandigen zonder personeel/een paar personeelsleden. Dit kon in projectvorm met als tijdspad iets tussen de 2 dagen en 4 maanden of structureel voor een uur of 8 maximaal 10 per week, waardoor ik voor meerdere klanten kan werken). Dat ik daarnaast ook ruimte wilde hebben om incidenteel iets aan projectsupport binnen een grote organisatie te doen, was een bijkomstigheidje. Een soort ingebouwde zekerheid. Iets dat financieel goed heeft uitgepakt maar ik heb regelmatig het idee dit is niet waarvoor ik zzp’er ben geworden.
In dat opzicht vind ik prima dat er een einde aan de samenwerking komt. Het schept ruimte. Heb ik ineens tijd om mijn opleiding af te maken, met mijn website te spelen, mijn dienstenpakket te heroverwegen. Kan ik ook verder gaan met nadenken over de vraag ben ik een echte ondernemer of heb ik enorm veel geluk gehad en op basis van het antwoord vervolgstappen nemen.
Ik baal alleen een beetje van de wijze waarop er een einde is gekomen aan de samenwerking. Niet eens aan de korte termijn. Die hoort er wat mij betreft bij wanneer je ondernemer bent. Meer aan de manier waarop en met name de gebrekkige communicatie. Door, wat mij betreft, de verkeerde persoon. Want niet mijn opdrachtgever.
Maar goed. Het bleek een leermomentje en een mens is nooit te oud om te leren. En nu duim ik voor een mooie nazomer want hoewel ik de komende maanden genoeg te doen (denk te) heb, heb ik ook volop de ruimte om al struinend door de buitenwereld na te denken over mijn toekomst. Al dan niet in goed gezelschap.
Inderdaad. De koffieleutende digitale huismus zoekt de natuur op.. 🐧🦆🪿🦉🐦Benieuwd wie ik allemaal tegen ga komen.
Koffie Digitalix 
Mij, denk ik …
Per 30 september heb ik ontslag genomen bij de baas om me weer op mijn eigen toko te richten. Ik heb mezelf hiervoor tot eind volgend jaar gegeven en dan zie ik wel weer verder.
Daten? 😉
LikeLike
Jij staat al op mijn lijstje .. 😇
LikeLike
Dat gaat dan helemaal goed komen 😍
LikeGeliked door 1 persoon
Het leven van een ZZP’er zoals het is. Het blijft een onzeker bestaan.
Ik had het geluk dat er bij mij een project afliep toen ik voldoende jaren gewerkt had om met (vervroegd) pensioen te kunnen gaan. Ik heb gelijk de handdoek in de ring gegooid.
Succes met wat er nog op je pad komt.
LikeLike
Dank je. Ik kan het even rustig aan doen met nadenken. Ben met de laatste loodjes voor mijn pensioen bezig. Ik zie wel wat er gebeurt.
LikeGeliked door 1 persoon
Blijkbaar heb je deze tijd, en ruimte, nu nodig, anders was het vast anders gelopen… Ik snap je mixed emotions, maar ik denk dat het goed is zoals het nu is. Lekker de natuur in, inderdaad, dat is de beste plek voor nieuwe inspiratie!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk ook dat ik nu even wat vrijheid en ruimte nodig heb. Het komt zoals het komt.
LikeGeliked door 1 persoon
❤
LikeLike
Ik begrijp het niet helemaal maar ik wens je in ieder geval rust en goed herstel toe want je gezondheid is toch wel een van de belangrijkste dingen.
LikeGeliked door 1 persoon
Je kijkt er positief tegenaan. Dat is mooi vind ik! Succes!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je.
LikeLike
De laatste loodjes wegen het zwaarst… Ik hoop van harte dat dit voor jou niet van toepassing is. En dat je rustig en welgemoed kunt toewerken naar je pensioen.
LikeGeliked door 1 persoon
Daar ga ik nog steeds van uit…
LikeGeliked door 1 persoon
Jammer dat de samenwerking op zo’n manier is geëindigd.
Nu eerst maar even de tijd nemen om na te denken. Ik duim voor mooi weer.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is zeker jammer en voor vandaag is dat mooie weer gelukt.
LikeLike
De manier waarop krijgt geen schoonheidsprijs maar ik snap dat ze iemand aannemen. Ze hadden het je eerder moeten vertellen. Nu niet in de valkuil vallen dat je nog energie in dat bedrijf steek. Ze hebben iemand en die hoef je het niet te leren. Nu op zoek naar opdrachten die je beter passen.
LikeLike
Komt goed. Ben nu met een leuk stukje bezig dat energie oplevert in plaats van kost.
LikeGeliked door 1 persoon
Waar een deur dicht gaat… etc, je kent het wel, het zijn platitudes maar daarom niet minder waar. En tot die deur open is lekker genieten van het hier en nu en weten dat je weer wat wijzer bent. Komt goed Rianne!
LikeLike
Daar ga ik ook van uit. Dat goed komen. 😘
LikeLike